ພື້ນທ່ີປູກຫຍ້າລ້ຽສັດ ເປັນເນ້ືອດິນ ທ່ີມີຫີນປະປົນເລັກຫນ້ອຍ (ສາຍສະໝອນ ທໍ່ວົງສາ)
ບັນຫາ ການເຊື່ອມໂຊມ ຂອງດິນ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນບັນຫາ ດິນຫິນຂີ້ ໝ້ຽງ ເນ້ືອດິນ ເປັນດິນດາກ ແກມດິນຊາຍ ແລະ ມີຫິນ ກ້ອນນ້ອຍໆ ແລະ ໄຫ່ຍປະປົນຢູ່ນາໍ ຊື່ງເກີດຂ້ືນເອງຕາມ ທາໍມະຊາດ ຊື່ງເປັນບັນຫາ ທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບ ຕໍ່ການຜະລິດ ຂອງຊາວກະສິກອນ. ສາເຫດ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດ ດິນເຊື່ອມໂຊມດັ່ງກ່າວ ແມ່ນເກີດຈາກການເຊາະລ້າງ ຂອງນໍ້າຝົນ ທີ່ຕົກແຮງໄດ້ໄຫຼ ພັດເອົາຊັ້ນໜ້າດິນ ທີ່ມີອິນຊີວັດຖຸ ໄປເຮັດໃຫ້ຊັ້ນໜ້າດິນ ຍັງເຫຼືອໄວ້ແຕ່ຫິນຂີ້ ໝ້ຽງ ແລະ ດິນດາກ ທີ່ໄຫຼພັດໄປຕາມກະແສນ້ຳຝົນ ປະມານ 20% ເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ໃນປີ 2009, ທາງໂຄງການ ADB ໄດ້ເຂົ້າມາຊຸກຍູ້ ສົ່ງເສີມປະຊາຊົນ ລ້ຽງງົວ ແລະ ປູກຫຍ້າ ເປັນອາຫານສັດ ໂດຍໄດ້ມີ ການສ້າງຕັ້ງກຸ່ມລ້ຽງງົວ ຈໍານວນ 10 ກຸ່ມ ຢູ່ໃນໝູ່ບ້ານ ມີທັງໝົດ ຈາໍນວນ 80 ຄອບຄົວ ທາງໂຄງການ ໄດ້ມອບງົວ ຈາໍນວນ 4 ໂຕ/ຄອບຄົວ, ນອກຈາກແນວພັນງົວແລ້ວ ທາງໂຄງການ ຍັງໄດ້ສະໜອງ ແນວພັນແກ່ນຫຍ້າ, ຈົກ, ສຽມ ແລະ ອຸປະກອນ ສ້າງລະບົບນ້ຳລິນເພ່ືອຫົດສວນຫຍ້າ ແລະ ໃຫ້ສັດລ້ຽງກີນ. ຊື່ງໄດ້ຈັດຕັ້ງກັນເປັນກຸ່ມ ແລະ ນາໍໃຊ້ດິນລວມຂອງບ້ານ ພາຍໃນ ເນື້ອທີ ່ 15 ເຮັກຕາ. ໃນການຈັດຕັ້ງກັນເປັນກຸ່ມ ແມ່ນສະມາຊິກ ທຸກຄົນ ຕ້ອງໄດ້ປ່ຽນຜຽນກັນໄປເຝົ້າງົວ ແລະ ໄປຕັດຫຍ້າ ມາເກືອສັດ ຫຼື ໄປປ່ອຍສັດ ເຂົ້າໄປກີນຫຍ້າເອງເລີຍ ໃນທົ່ງຫຍ້າທີ່ພວກເຂົາປູກ. ພາຍຫຼັງ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາໄດ້ 4 ປີ ທີ ່ ປະຊາຊົນ ເຮັດເປັນກຸ່ມ ປະຊາຊົນ ກໍ່ພົບບັນຫາ ໃນການຈັດການຄຸ້ມຄອງ ສັດລ້ຽງ ພາຍໃນກຸ່ມ ເນື່ອງຈາກ ວ່າມີ ສະມາຊິກ ຈາໍນວນໜື່ງ ພາຍໃນກູ່ມ ກໍ່ປ່ອຍປະລະເລີຍ ໜ້າທີ່ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ພາຍໃນກຸ່ມ, ຂາດຄວາມສາມັກ ຄີດັ່ງນັ້ນ ຈ່ືງເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ເກີດມີຊ່ອງຫວ່າງ ໃຫ້ກຸ່ມຄົນບ່ໍດີ ມາລັກເອົາໜາມໝາກຈັບທີ່ ກຸ່ມບ້ານໄດ້ເຮັດຮົ້ວ ລ້ອມ ທົ່ງຫຍ້າສັດໄວ້ ແລະ ສາຍຢາງຕໍ່ນ້ຳ ເຮັດສັບສີນເສຍຫາຍ. ຕົກມາເຖິງປີ 2012 ສວນປູກຫຍ້າ ກໍ່ເກີດໄຟໄໝ້ ສາເຫດຍ້ອນ ປະຊາຊົນ ຈູດປ່າເຮັດໄຮ່ ເຊີ່ງ ເຮັດໃຫ້ ສວນປູກຫຍ້າ ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍທັງໝົດ 15 ເຮັກຕາ ຂອງພື້ນທີ ່ ປູກຫຍ້າທັງໝົດ. ດັ່ງນັ້ນ, ຈື່ງເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຂອງງົວ ຈາໍນວນໜ່ືງ ກ່ໍເອົາງົວ ມາລ້ຽງເອງ ພໍໃຜພໍລາວ ແລະ ໃນທີ່ສຸດ ກຸ່ມດັ່ງກ່າວ ກໍ່ບໍ່ສາມາດສືບຕໍ່ໄປໄດ້. ໃນທ້າຍປີ 2014 ມີຄອບຄົວຊາວກະສິກອນ ຄອບຄົວໜື່ງ ທີ່ເຄີຍເປັນສະມາຊິກ ພາຍໃນກຸ່ມ ມີຄວາມຄິດສົນໃຈ ແລະ ຕ້ອງການຢາກລ້ຽງງົວ ເປັນສິນຄ້າ ຈີ່ງໄດ້ໄປ ປຶກສາຫາລື ກັບອາໍນາດການປົກຄອງບ້ານ ເພື່ອຕ້ອງການ ນໍາໃຊ້ທີ່ດິນ ດັ່ງກ່າວ ໂດຍບໍ່ໄດ້ເສຍຄ່າເຊົ່າດິນ. ປະຈຸບັນ ເນື້ອທີ່ທັງໝົດ ໃນການປູກຫຍ້າ ລ້ຽງສັດ 15 ເຮັກຕາ ແລະ ມີງົວ ຈາໍນວນ 130 ໂຕ. ສໍາລັບຫຍ້າ ທີ່ເອົາມາປູກໃນເບື້ອງຕົ້ນ ແມ່ນເອົາມາແຕ່ສວນຫຍ້າເກົ່າ ທີ່ທາງໂຄງການສະໜອງໃຫ້ເມ່ືອກ່ອນ ໂດຍການຄັດເລືອກ ເອົາເຫົ້ງາ ທີ່ແຂງແຮງ ສົມບູນດີ ມາປູກ. ຊະນິດພັນຫຍ້າ ທີ່ນໍາມາປູກ ມີ 2 ຊະນິດພັນຄື: ຫຍ້າກີນີ ແລະ ຫຍ້າປັດສະປາລອມ (Paspalum Grass) ປູກ ເປັນແຖວໃນພື້ນທີ່ດຽວກັນ, ການກະກຽມພ້ືນທີ່ ແມ່ນໄດ້ໄຊ້ລົດໄຖ ຄູໂບຕາ 4,000 ແຮງມ້າ ແລະ ການນໍາໄຊ້ແຮງງານປູກ ປະມານ 50 ແຮງງານ ພາຍໃນ 30 ວັນ, ໃຊ້ແຮງງານ ໃນການໄປຂຸດເຫງົ້າ ຈາໍນວນ 10 ແຮງງານ ພາຍໃນເວລາ 5 ວັນສໍາເລັດ. ພາຍຫຼັງ ປູກແລ້ວ ກໍ່ມີການບົວລະບັດຮັກສາ 2 ຄັ້ງ/ປີ ໃນລະຫວ່າງ ເດືອນ 5 – 12. ລະດູການປູກ ທີ່ເໝາະສົມ ແມ່ນໃນຊ່ວງກາງເດືອນ 5 ເນື່ອງຈາກ ມີຝົນຝອຍ, ປະມານວັນທີ 12 ແມ່ນໄດ້ເລີ່ມບຸກເບີກພື້ນທີ່ ແລະ ໄຖດິນ ຕາກແດດໄວ້ປະມານ 15 ວັນ ເພື່ອໃຫ້ເສດຫຍ້າ ແລະ ວັດສະພືດ ທີ ່ ບໍ່ຕ້ອງ ການນັ້ນຕາຍ, ເໜົ່າເປື່ອຍ ກາຍເປັນຝຸ່ນ ອີນຊີ ເພີ ່ ມລົງໃນດິນ, ທັງເຮັດໃຫ້ໂຄງສ້າງ ຂອງເນ້ືອດິນ ແໜ້ນແຂງແຕ່ກໂຕ, ອັນເປັນຜົນເຮັດໃຫ້ ພືດທີ່ເກີດໃໝ່ ສາມາດຈະເລີນເຕີບໂຕຂ້ືນ ຈາກໜ້າດິນ ແລະ ຂະຫຍາຍ ຮາກໄດ້ດີ. ໃນຊ່ວງ 15 ວັນ ທີ່ໄດ້ຕາກກ້ອນຫີນໄຖຢູ່ນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ເຮັດຮົ້ວອ້ອມສວນ (ທັງຂຸດຂຸມ, ຝັງຫຼັກ ຮົ້ວ, ຕອກເຫຼັກໝາກຈັບ) ອ້ອມທັງ 15 ເຮັກຕາ ແລະ ໃສ່ຝຸ່ນຄອກຈຳນວນ 40 ໂຕນ, ໂດຍນຳໃຊ້ລົດຕ໋ອກໆ ແກ່ຝຸ່ນເຂົ້າໄປໃນສວນແລ້ວ ໃຊ້ຊ້ວນ ຕັກລົງໃສ່ໜ້າດີິນ ເປັນກອງໆ (ກອງລະ 20-30 ຊ້ວນ), ແຕ່ລະກອງ ຫ່າງກັນ ປະມານ 5x5 ແມັດ, ເມື່ອຮອດວັນທີ 24/5 ກໍ່ໄດ້ໄຖຄົ້ນຄ້ືນ ອີກເທ່ືອໜ່ືງ ເພື່ອເປັນການປະສົມຝຸ່ນຄອກ ທີ່ໃສ່ລົງໄປໃນສວນນັ້ນ ໃຫ້ປົນກັບເນ້ືອດີນໄດ້ດີ ແລະ ຍັງເປັນການກຳຈັດ ວັດສະພືດ ອີກຄັ້ງ. ເມື່ອວັນທີ 1/6 ກໍ່ໄດ້ລົງມືການປູກ ແມ່ນໄດ້ໃຊ້ວິທີການຂຸດເປັນແຖວ ເອົາເຫົ້ງາ ມາຝັງລົງດິນເລີກປະມານ 5 ເຊັນຕິແມັດ ແລ້ວຖົມທັນທີ, ໄລຍະຫ່າງຂອງຕົ້ນປະມານ 50x50 ເຊັນຕິແມັດ, ລະຫວ່າງແຖວ 80 ເຊັນຕີແມັດ ຫຼັງຈາກປູກແລ້ວ ແມ່ນບໍ່ໄດ້ຫົດນໍ້າ ມີແຕ່ອາໃສນໍ້າຝົນ ເພາະປູກ ໃນຕົ້ນ ເດືອນ 6 ພໍດີມີຝົນຝອຍຕົກລົງມາ ແຕ່ໃນບາງຊ້ວງ ທີ່ຝົນບໍ່ຕົກ (ພາຍຫຼັງ ປູກແລ້ວ) ກໍ່ສາມາດ ໃຊ້ນາໍ້ລິນ ທີ່ທາງໂຄງການ ໄດ້ຕິດຕັ້ງໄວ້ໃຫ້ ແລະ ຫົດ ໃນລະດູແລ້ງ ພ້ອມເກັບກັກນາໍ້ ໄວ້ໄຫ້ສັດກິນ. ສ່ວນການເກັບກູ້ ແມ່ນນັບແຕ່ມື້ທີ່ປູກ ປະມານ 90-100 ວັນ ກໍ່ສາມາດຕັດຫຍ້າ ມາໃຫ້ສັດກິນໄດ້. ຊື່ງມີ 2 ຮູບແບບການເກືອສັດ ເຊັ່ນຮູບແບບທາໍອີດ ແມ່ນໄດ້ນາໍໃຊ້ແຮງງານຄົນ ໄປຕັດຫຍ້າ ທີ່ປູກ ເປັນແຖວ ໃນສວນດຽວ ແລ້ວເກັບໃສ່ກະສອບ ເພື່ອມາໄຫ້ງົວກິນ ສາໍລັບ ຮູບແບບທີສອງ ແມ່ນຮູບແບບ ການປ່ອຍງົວ ເຂົ້າໄປກິນຫຍ້າ ຢູ່ສວນເລີຍ ເມ່ືອຫຍ້າ ອາຍຸ ໄດ້ປະມານ 6 ເດືອນ ໂດຍປ່ອຍ ເປັນອາທິດ ໝູນວຽນ ກັນໄປ ແລະ ໃນຊ່ວງເວລາທີ ່ ຕັດເອົາຫຍ້າໄປລ້ຽງງົວນັ້ນ ແມ່ນຈະໄດ້ ອານາໄມ ວັດສະພືດໄປພ້ອມ, ໃນທຸກໆປີ ແມ່ນຈະໄດ້ ໃສ່ຝຸ່ນຄອກ ເປັນປະຈຳ ພາຍຫຼັງທີ່ຕັດ ຫຼື ເກັບກູ້ຫຍ້າໄປໃຫ້ງົວກິນ ແລະ ໃນບາງປີກໍ່ ມີການສ້ອມແຊມຮົ້ວ ຫາກມີການເປ້ເພ ເສຍຫາຍ.
ຈຸດດີຈາກເຕັກນິກນີ້ - ດິນບ່ໍເຈ່ືອນໃນເວລາຝົນຕົກແຮງ (ຮາກຂອງຫຍ້າຍືດເກາະດິນໄດ້ດີ) ໝາຍຄວາມວ່າເຕັກນິກການປູກຫຍ້ານີ້ ສາມາດປ້ອງກັນການເຊາະລ້າງທາດອາຫານໃນດິນ, ເທີງໜ້າດິນໃນເວລາຝົນຕົກແຮງ ແລະ ບໍ່ເຮັດໃຫ້ດິນແໜ້ນ,ບໍ່ເຮັດໃຫ້ດິນແຂງ - ຈຸລິນຊີເພີ່ມຂ້ືນ (ຍ້ອນໃບຮາກທີ່ຕາຍໄປທັບຖົມກັນແລ້ວເນົ່າເປື່ອຍ ) - ດີນງອກງາມຂື້ນ (ຍ້ອນໃບຮາກຫຍ້າທີ່ຕາຍ ໄປທັບຖົມກັນ ແລ້ວເນົ່າເປື່ອຍ ກາຍເປັນຝຸ່ນໃຫ້ດິນ, ການຖ່າຍເທມູນສັດ ທີ່ປ່ອຍງົວເຂົ້າໄປກິນຫຍ້າ) - ສໍາລັບ ສັດລ້ຽງ ແມ່ນໄຫ່ຍໄວ ແຂງແຮງດີ - ຫຸຼດຜ່ອນ ອັດຕາການເກີດພະຍາດຫຼາຍຂ້ືນ, ສັດບ່ໍເສຍຫາຍ - ຊາວກະສິກອນ ມີລາຍໄດ້ເພີ່ມຂ້ືນຈາກການຂາຍສັດ (ສາມາດ ສ້າງລາຍໄດ້ 80,000,000 ກີບ/ປີ) - ມີເວລາຫວ່າງ ພຽງພໍ ໃນການເຮັດກີດຈະກາໍ ການຜະລິດອ່ືນໆ ພາຍໃນຄອບຄົວ.
ຈຸດອ່ອນ - ຄວາມຫຼາກຫຼາຍ ຂອງຊິວະນາໆພັນຫຼຸດລົງເຊັ່ນ: ແມງໄມ້ທີ ່ ເປັນປະໂຫຍດຫຼຸດລົງ (ຈີ່ນາຍ,ຈິ່ຫຼໍ່) - ຈາໍນວນ ແລະ ປະເພດ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຫຼຸດລົງ ເປັນຕົ້ນ ແມ່ນເຫັດລະໂງກ, ເຫັດຂ່າ, ເຫັດດີນ, ຂີ້ຊີ, ແຂມ, ຫວາຍ - ຈາໍນວນສັດປ່າ ກໍ່ຫຼຸດລົງ ຈາກເມື່ອກ່ອນ ເຄີຍພົບເຫັນ ກວາງ, ຟານ, ກະຮອກ, ກະແຕ ຢູ່ພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວ. - ຈາໍກັດ ແຮງງານ ພາຍໃນຄອບຄົວ ເພື່ອປະກອບເຂົ້າໃນກິດຈະກາໍສ້ອມແປງຮົ້ວ ແລະ ປູກຫຍ້າ. - ຄ່າຈ້າງ ແຮງງານແພງ ວັນລະ 50,000 ກີບ/ວັນ ໃນກິດຈະກາໍ ບົວລະບັດຮັກສາ ສວນຫຍ້າ. - ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ໃນການບົວລະບັດ ກໍາຈັດວັດສະພືດ ເຊັ່ນ ຫຍ້າໜາມແກ້ວ ເກີດຂື້ນຫຼາຍ. - ປະຢັດຕົ້ນທືນ ໃນການຊື້ແກ່ນຫຍ້າ ເພາະປະຊາຊົນ ສາມາດ ໄປຂຸດເອົາເຫງົ້າ ໄດ້ຢູ່ຕາມພື້ນທີ່ໆ ເຄີຍປູກຫຍ້າ ຜ່ານມາຂອງໂຄງການ.
地点: ບ້ານຕາດແສງ, ເມືືອງຊານໄຊ, ແຂວງ ອັດຕະປື, 老挝人民民主共和国
分析的技术场所数量: 单一场所
技术传播: 均匀地分布在一个区域 (approx. 0.1-1 平方千米)
在永久保护区？:
实施日期: 2011; 不到10年前（最近）
介绍类型
| 对投入进行具体说明 | 单位 | 数量 | 单位成本 (ກີບ) | 每项投入的总成本 (ກີບ) | 土地使用者承担的成本% |
| 劳动力 | |||||
| ແຮງງານປູກຫຼື ຢອດເມັດ | ຄົນ | 20.0 | 50000.0 | 1000000.0 | 100.0 |
| ແຮງງານເຮັດຮົ້ວ | ຄົນ | 30.0 | 50000.0 | 1500000.0 | 100.0 |
| ແຮງງານໃສ່ຝຸ່ນ | ຄົນ | 60.0 | 50000.0 | 3000000.0 | 100.0 |
| 设备 | |||||
| ຄ້ອນຕີ | ດວງ | 6.0 | 35000.0 | 210000.0 | |
| ເຫຼັກຫງັດ | ດ້າມ | 3.0 | 170000.0 | 510000.0 | |
| ຂົນຝຸ່ນເຂົ້າໃນສວນ | ທ້ຽວ | 60.0 | 35000.0 | 2100000.0 | |
| ເຄ່ືອງອັດຫຍ້າ | ເຄ່ືອງ | 3.0 | 1500000.0 | 4500000.0 | |
| 植物材料 | |||||
| ແກ່ນຫຍ້າລູຊີ | ກິໂລກຣາມ | 55.0 | 50000.0 | 2750000.0 | |
| ແກ່ນຫຍ້າກິນີ | ກິໂລກຣາມ | 40.0 | 50000.0 | 2000000.0 | |
| ຫຍ້າມູລາໂຕ | ກິໂລກຣາມ | 35.0 | 50000.0 | 1750000.0 | |
| 肥料和杀菌剂 | |||||
| ຝຸ່ນຄອກ | ໂຕນ | 40.0 | 200000.0 | 8000000.0 | 100.0 |
| 施工材料 | |||||
| ຕະປູ | ແກັດ | 1.0 | 80000.0 | 80000.0 | |
| ເຫລັກໝາກຈັບ | ໂຄ້ງ | 48.0 | 250000.0 | 12000000.0 | |
| ຫຼັກຮົ້ວ | ຫຼັກ | 1600.0 | 10000.0 | 16000000.0 | |
| ຂຸມຫຼັກຮົ້ວ | ຂຸມ | 1600.0 | 3000.0 | 4800000.0 | |
| 技术建立所需总成本 | 60'200'000.0 | ||||
| 技术建立总成本，美元 | 7'525.0 | ||||
| 对投入进行具体说明 | 单位 | 数量 | 单位成本 (ກີບ) | 每项投入的总成本 (ກີບ) | 土地使用者承担的成本% |
| 劳动力 | |||||
| ແຮງງານ | ຄົນ | 50.0 | 30000.0 | 1500000.0 | 100.0 |
| 设备 | |||||
| ຈົກ | ດວງ | 25.0 | 30000.0 | 750000.0 | |
| 技术维护所需总成本 | 2'250'000.0 | ||||
| 技术维护总成本，美元 | 281.25 | ||||
ກ່ອນຫນ້ານີ້ ດິນໄດ້ຖືກປະສົມກັບກ້ອນຫີນນ້ອຍໃຫຍ່, ດັ່ງນັ້ນມັນຍາກສໍາລັບການປູກ. ໂດຍການນໍາໃຊ້ວິທີການປູກຫຍ້າ ແມ່ນ ຄ່ອຍໆເອົາກ້ອນຫີນເຫຼົ່ານັ້ນອອກ ແລະ ການຜະລິດການປູກພືດກໍ່ເພີ່ມຂື້ນ.
ກ່ອນທີ່ຜູ້ໃຊ້ທີ່ດິນຈະປ່ອຍໃຫ້ສັດຂອງຕົນ ກີນຫຍ້າຕາມທໍາມະຊາດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ໂດຍການປູກແນວພັນຫຍ້າທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນເຂດພື້ນທີ່ຂະຫນາດໃຫຍ່, ການຜະລິດອາຫານສັດໄດ້ເພີ່ມຂື້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ
ຫຍ້າທໍາມະຊາດມີທາດອາຫານ ແລະ ທາດໂປຼຕີນຕໍ່າ ທີ່ຈໍາເປັນສໍາລັບການເຕີບໂຕຂອງສັດລ້ຽງ ເມື່ອທຽບກັບແນວພັນທີ່ມີໂປຼຕີນສູງ ທີ່ປູກໂດຍຊາວກະສິກອນ
ກ່ອນຫນ້ານີ້ ການຂາດແຄນອາຫານສໍາລັບ ການລ້ຽງສັດໄດ້ເຮັດໃຫ້ການຜະລິດສັດຕົກຕໍ່າ. ປັດຈຸບັນຊາວກະສິກອນສາມາດ ນຳເອົາອາຫານສັດຈາກທົ່ງຫຍ້າຂອງລາວຢ່າງພຽງພໍ, ການຜະລິດສັດເພີ່ມຂື້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ເນື່ອງຈາກວ່າອາຫານສັດມີຈໍາກັດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນລະດູແລ້ງ, ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງການຜະລິດສັດແມ່ນມີບັນຫາ. ປັດຈຸບັນ ລາວສາມາດຜະລິດອາຫານສັດທີ່ມີຄຸນຄ່າສູງ ໃນພື້ນທີ່ຂະຫນາດໃຫຍ່, ຄວາມສ່ຽງຂອງການຜະລິດຫຼຸດລົງບາງລະດັບ.
ເມື່ອກ່ອນ ທີ່ຊາວກະສິກອນ ມີພຽງແຕ່ຫຍ້າທໍາມະຊາດຈາກທຳມະຊາດ, ແຕ່ວ່າໃນປັດຈຸບັນເຂົາຜະລິດຫຍ້າ Napier, ຫຍ້າ ກີນີ, ຫຍ້າ Paspalum ໂດຍຕົນເອງ
ເມື່ອກ່ອນ ການລ້ຽງສັດ ແມ່ນ ຂື້ນກັບປ່າທໍາມະຊາດ ແລະ ຈາກທົ່ງນາ. ຫຼັງຈາກຊາວກະສິກອນສາມາດຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ຜະລິດໄດ້ 15 ຕາແມັດ.
ເມື່ອກ່ອນ ສັດຈະກີນຫຍ້າຢູ່ຕາມບ້ານ, ແລະຊາວກະສິກອນຕ້ອງປອ້ງສັດ. ຫລັງຈາກການປູກຫຍ້າລ້ຽງສັດ ໃນພື້ນທີ່ຫຍ້າທີ່ມີຮົ້ວ ສາມາດປ່ອຍງົວໄດ້ ສອງອາທິດ. ໃນອະນາຄົດ ງົວສາມາດໄດ້ຮັບອາຫານໂດຍການຕັດ ຫຍ້າສົດ ຫຼື ຫຍ້າອາຫານແຫ້ງ.
ເຂດພື້ນທີ່ຂະຫຍາຍຕົວ ໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປະກອບສ່ວນທາງດ້ານການເງິນເພີ່ມເຕີມເພື່ອສ້າງກະສິກໍາລ້ຽງສັດ ແລະ ການປູກ 15 ເຮັກຕາເພີ່ມເຕີມ (ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃຫມ່: ທີ່ພັກອາໄສສັດລ້ຽງ, ຮົ້ວ, ແນວພັນຫຍ້າ ແລະ ການບໍາລຸງລ້ຽງກະສິກໍາ).
SLM之前的数量: None
SLM之后的数量: 80,000,000 kip/annualຂື້ນ
ການພີ່ມຂື້ນຂອງລາຍຮັບ ອີງໃສ່ຄວາມຈິງ, ວ່າໃນປັດຈຸບັນ ຊາວກະສິກອນສາມາດຂາຍງົວທີ່ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ ແລະ ລາຄາທີ່ດີ. ຕົວຈິງແລ້ວ, ລາວຜະລິດງົວ ແມ່ນສົ່ງອອກໄປເຖີງຫວຽດນາມ.
ເມື່ອກ່ອນ ງົວໄດ້ຂາຍຈໍານວນຫນ້ອຍ. ຫຼັງຈາກການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຢີ, ຊາວກະສິກອນກໍ່ໄດ້ລ້ຽງງົວ, ຫມູ, ສັດປີກໃຫ້ແກ່ຕະຫຼາດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ລາວຍັງສາມາດຂາຍແນວພັນຫຍ້າຕ່າງໆ.
ການລ້ຽງສັດທີ່ຜ່ານມາ ໂດຍອີງໃສ່ ການລ້ຽງສັດແບບປ່ອຍຕາມໝູ່ບ້ານ. ການສ້າງ ແລະ ບໍາລຸງຮັກສາພື້ນທີ່ທົ່ງຫຍ້າໃຫມ່ ແລະ ການລ້ຽງງົວອື່ນໆ ທີ່ເພີ່ມຂື້ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ວຽກງານເພີ່ມຂື້ນ
ການປົກຫຸ້ມຂອງດິນໄດ້ເພີ່ມຂື້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ເນື່ອງຈາກວ່າການປູກແນວພັນຫຍ້າທີ່ໜາແໜ້ນ.
ດິນສາມາດໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂດ້ວຍຮາກທີ່ຂະຫຍາຍ ແລະ ລືກຂອງແນວພັນຫຍ້າທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ເສດຫຍ້າກໍ່ສະຫນັບສະຫນູນການປົກຫຸ້ມຂອງດິນທີ່ດີ ຫຼຸດຜ່ອນການສູນເສຍດິນໂດຍການເຊາະເຈື່ອນຂອງນ້ໍາ.
ໃນໄລຍະລະດູຝົນເສດພືດຜັກ ແລະ ປຸຍສາມາດເພີ່ມການສະສົມຂອງດິນ.
ລະບົບຮາກທີ່ຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ເລິກຂອງການປູກຫຍ້າປັບປຸງໂຄງສ້າງດິນຢ່າງຈະແຈ້ງ.
