1.2 ព័ត៌មានលម្អិតពីបុគ្គលសំខាន់ៗ និងស្ថាប័នដែលចូលរួមក្នុងការវាយតម្លៃ និងចងក្រងឯកសារនៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

ឈ្មោះគម្រោងដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃលើវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ (បើទាក់ទង)

Scaling-up SLM practices by smallholder farmers (IFAD)

ឈ្មោះអង្គភាពមួយ (ច្រើន) ដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃលើវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ (បើទាក់ទង)

Royal University of Agriculture (RUA) - ប្រទេសកម្ពុជា

1.3 លក្ខខណ្ឌទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈវ៉ូខេត

តើពេលណាដែលទិន្នន័យបានចងក្រង (នៅទីវាល)?

25/05/2017

អ្នកចងក្រង និង(បុគ្គលសំខាន់ៗ)យល់ព្រមទទួលយកនូវលក្ខខណ្ឌនានាទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈ​ វ៉ូខេត:

បាទ/ចា៎

1.4 ការយោងមួយ (ច្រើន) ទៅលើ (កម្រង) បញ្ជីសំណួរនៃបច្ចេកទេស SLM

2.1 ពណ៌នាសង្ខេបខ្លីពីវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

ការចងក្រងក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាពត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមគោលការណ៍ស្ម័គ្រចិត្ត និង វាជាផ្នែកមួយនៃសហគមន៍កសិកម្ម (AC)។ ក្រុមនេះ គឺគាំទ្រទៅដល់ការលក់ផលិតផល តាមរយៈការប្រមូលផ្តុំបង្កើតជាក្រុមឡើងសម្រាប់អ្នកទិញ។ អ្នកផលិត និងអ្នកទិញបាន ចុះកិច្ចសន្យាដែលជាលក្ខខណ្ឌជាចម្បង និងកិច្ចយល់ព្រមព្រៀងគ្នា។ លក្ខខណ្ឌជាចម្បង គឺត្រូវដាំដុះដោយប្រើប្រាស់ជីគីមី និងថ្នាំពុលកសិកម្មតាមកម្រិតស្តង់ដារ ដើម្បីធានាសុវត្ថិភាពដល់អ្នកផលិត និងអ្នកប្រើប្រាស់។

2.2 ពណ៌នាលម្អិតពិវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

ពណ៌នាលម្អិតពិវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ:

សហគមន៍កសិកម្មស្វាយមានជ័យស្ត្រីសាមគ្គីត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងខែកក្កដាឆ្នាំ២០១១ តាមគំនិតផ្តួចផ្តើម របស់អង្គការជីវិតថ្លៃថ្នូរ (LWD) ដោយមានការគាំទ្រជួយឧត្ថម្ភថវិកា និងផ្តល់វគ្គបណ្តុះបណ្តាលផ្សេងៗ។ លើសពីនេះទៅទៀតការបង្កើតសហគមន៍ក៏មានការគាំទ្រពីមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំងនៃប្រទេសកម្ពុជាដែលបានជួយសម្របសម្រួលផ្នែករដ្ឋបាល និងផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលផ្សេងៗ ដល់សមាជិកនៅក្នុងសហគមន៍ផងដែរ។ នៅក្នុងដំណាក់កាលបង្កើតដំបូងសហគមន៍មានសមាជិកសរុបចំនួន ៩០នាក់ ដោយផ្តោតជាសំខាន់លើឥណទាន ។ មកដល់ឆ្នាំ២០១៧ សមាជិករបស់សហគមន៍សរុបមានចំនួន ៣២៤ ដែលក្នុងនោះមាន៣៦នាក់នៅក្នុងឃុំស្វាយត្រូវបានចងក្រងជាក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាព។

ការបង្កើតជាក្រុមនេះឡើងនៅក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ គឺដោយសង្កេតឃើញថាឃុំស្វាយជាតំបន់មានសក្តានុពល ខ្លាំងខាងផលិតបន្លែ ហើយប្រជាជនភាគច្រើនជាអ្នកដាំបន្លែ។ជាក់ស្តែងនៅភូមិក្រសាំងពុល ដែលមានកសិករសរុបចំនួន ២៥០គ្រួសារ គឺក្នុងនោះមានរហូតដល់ ១៥០គ្រួសារជាអ្នកធ្វើស្រែផង និងដាំបន្លែផង។ ក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាពដោយមានការគាំទ្រពីអង្គការជីវិតថ្លៃថ្នូរ(LWD) និងមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ លើសពីនេះទៅទៀតវាក៏សហការណ៍ជាមួយអង្គការ Educational Concerns for Haiti Organization (ECHO)ដែលជាអង្គការអន្តរជាតិក្រៅរាជរដ្ឋាភិបាលមិនគិតពីប្រាក់ ចំណេញដែលមានតួនាទីជាអ្នកជួយដល់ការត្រួតពិនិត្យ និងតាមដានគុណភាពបន្លែ ហើយក្រុមហ៊ុនភាពជាសហគ្រិន និងការដាក់បញ្ចូលទីផ្សារជនបទនៅកម្ពុជា(REMIC) ជាអ្នកទទួលទិញបន្លែសុវត្ថិភាព។ ក្រោយបង្កើតក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាព អ្នកគ្រប់គ្រងសហគមន៍បានចូលរួមកម្មវិធីបណ្តុះបណ្តាល គ្រូបង្គោលដែលបណ្តុះបណ្តាលពីភាគីពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗទៀត បន្ទាប់មកពួកគាត់ក៏បន្តការបណ្តុះបណ្តាលដល់សមាជិកក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាពក៏ដូចជាសមាជិកផ្សេងៗទៀតផងដែរនៅក្នុងសហគមន៍។ តាមរយៈវគ្គបណ្តុះបណ្តាលពួកគាត់ក៏ផ្តល់នូវចំណេះដឹងថ្មីៗពីបច្ចេកទេសដាំដុះ ការប្រើប្រាស់ជីគីមី និងថ្នាំពុលកសិកម្ម តាមបច្ចេកទេសសមស្របដោយចែករំលែកជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ដូចជា៖ ECHO, REMIC, ការិយាល័យកសិកម្មស្រុកដែលចូលរួមចែករំលែកជំនាញរបស់ពួកគាត់នៅក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលនោះផងដែរ។

ទិសដៅសំខាន់នៃការចងក្រងជាក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាពនេះ គឺដើម្បីជំរុញឱ្យកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាព ប្រកបដោយកម្រិតស្តង់ដារតាមតម្រូវការទីផ្សារដោយកម្រិតកំណត់ការប្រើប្រាស់ជីគីមី និងថ្នាំពុលកសិកម្មទៅតាមបទដ្ឋានដើម្បីសុវត្ថិភាពដល់សុខភាពអ្នកដាំដុះ និងអ្នកបរិភាគ។ លើសពីនេះ គឺការលក់បន្លែបានតម្លៃខ្ពស់ជាងទីផ្សារធម្មតា និងរួមចំណែកក្នុងការគ្រប់គ្រងដីប្រកបដោយចីរភាព។ កសិករបានផ្លាស់ប្តូរពីការប្រើប្រាស់ជីគីមីមកប្រើជីសរីរាង្គ និងជី អសរីរាង្គជំនួសវិញ។ ជីសរីរាង្គនេះ គឺបានមកពីក្រុមហ៊ុនលក់ជីដែលទទួលបានលិខិតអនុញ្ញាតពីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទក្នុងការលក់ចែកចាយជីដល់អ្នកផលិត។ លើសពីនេះទៅទៀតកសិករក៏បានប្រើប្រាស់ជីលាមកគោ ដែលជាជីធម្មជាតិរួមគ្នាផងដែរ។ ចំពោះថ្នាំសត្វល្អិត គឺត្រូវបានប្រើប្រាស់ទៅតាមសេចក្តីណែនាំ និងគោលការណ៍ពីមន្ត្រីជំនាញផងដែរ។

ការចូលរួមជាសមាជិកក្រុមកសិករដាំបន្លែសុវត្ថិភាពនេះ គឺជាការចូលរួមដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងយល់ព្រមចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យា
ដែលបានកំណត់មានដូចជា៖ ប្រភេទបន្លែ បរិមាណ គុណភាព តម្លៃ ពេលវេលាផ្គត់ផ្គង់បន្លែ ។ នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងនោះក៏បានបញ្ជាក់ពីការ ប្រើប្រាស់ជីគីមី និងថ្នាំពុលកសិកម្មត្រូវតែប្រតិបត្តិតាមបទដ្ឋាន។ ក្រុមហ៊ុន REMIC ជាអ្នកទទួលទិញបន្លែពីកសិករ ហើយយកមកលក់នៅតំបន់គោលដៅរបស់ខ្លួនដូចជាទីក្រុងភ្នំពេញជាដើម។ ចំពោះបន្លែ គឺក្រុមហ៊ុនទទួលទិញតែប្រភេទបន្លែលេខ១ តែប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯបន្លែប្រភេទលេខ២ និងលេខ៣ សហគមន៍បានសហការណ៍ជាមួយឈ្មួញកណ្តាលនៅតាមផ្សារនានាៗនៅក្នុងតំបន់របស់ខ្លួនដើម្បីជួយទិញបន្លែដែលសេសសល់។ បន្លែសុវត្ថិភាព គឺលក់បានក្នុងតម្លៃមួយខ្ពស់ ដូចជាបន្លែត្រកួន សុវត្ថិភាពអាចលក់បានក្នុងតម្លៃ ១៥០០រៀល ក្នុងមួយគីឡូក្រាម តែប្រសិនបើលក់តាមទីផ្សារធម្មតាបន្លែដែលមិនមានសុវត្ថិភាព ឬបន្លែប្រភេទលេខ ២ ឬលេខ ៣ គឺលក់បានត្រឹមតម្លៃតែ ៧០០ រៀល ទៅ ៨០០រៀលប៉ុណ្ណោះ។ ដោយឡែកបរិមាណបន្លែដែលត្រូវលក់ក្នុងមួយថ្ងៃៗ គឺមិនជាច្រើនពេកទេ ដូចជាក្នុងមួយថ្ងៃក្រុមហ៊ុនទទួលទិញតែ ត្រកួន ៣០ គីឡូក្រាម ត្រឡាច ២០គីឡូក្រាម ត្រសក់ ៥០ គីឡូក្រាម ទៅតាមការបញ្ជារទិញពីអ្នកប្រើប្រាស់ទៅតាមកំណត់។ អង្គការ ECHO មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការត្រួតពិនិត្យគុណភាពបន្លែ គឺបានចាត់ភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យទៅដល់ទីតាំងដាំបន្លែ ដើម្បីពិនិត្យថាតើកសិករបានអនុវត្តការដាំដុះនោះស្របតាមស្តង់ដារដែលឬទេ។

2.3 រូបភាពនៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

2.5 ប្រទេស/តំបន់/ទីតាំងកន្លែង ដែលវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយត្រូវបានអនុវត្តន៍

2.6 កាលបរិច្ឆេទនៃការចាប់ផ្តើម និងបញ្ចប់នៃវិធីសាស្រ្តផ្សព្វផ្សាយនេះ

2.7 ប្រភេទនៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

• អ្នកផ្តួចផ្តើមក្នុងតំបន់/អ្នករុករកឃើញថ្មីៗ

2.8 គោលបំណង/ទិសដៅសំខាន់នៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

ទិសដៅសំខាន់នៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយនេះគឺដើម្បីឱ្យកសិករផលិតបន្លែសុវត្ថិភាពសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់នៅលើទីផ្សារក្នុងតម្លៃខ្ពស់ និងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ។

2.9 លក្ខខណ្ឌអនុញ្ញាត ឬរារាំងការអនុវត្តន៍បច្ចេកទេសដែលស្ថិតនៅក្រោមវិធីសាស្រ្តផ្សព្វផ្សាយ

3.1 អ្នកពាក់ព័ន្ធដែលបានចូលរួមក្នុងវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ និងតួនាទីរបស់ពួកគេ

3.2 ការចូលរួមរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដីក្នុងតំបន់/ សហគមន៍ក្នុងតំបន់ក្នុងដំណាក់កាលផ្សេងគ្នានៃវិធីសាស្រ្តផ្សព្វផ្សាយ

	ការចូលរួមរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដីក្នុងតំបន់/សហគមន៍ក្នុងតំបន់	សូមបញ្ជាក់នរណាត្រូវបានចូលរួម ព្រមទាំងពណ៌នាសកម្មភាពទាំងនោះ
ការចាប់ផ្តើម/ការលើកទឹកចិត្ត	អន្តរកម្ម	កសិករផលិតបន្លែសុវត្ថិភាព អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយពីគោលបំណងដែលត្រូវចងក្រងជាក្រុមដាំបន្លែសុវត្ថិភាព។ ដំណើរចងក្រងនេះក៏មានការជួយគាំទ្រពី LWD ផងដែរ។
ការរៀបចំផែនការ	អន្តរកម្ម	កសិករផលិតបន្លែ LWD, ECHO, REMIC មន្ទីរកសិកម្មថ្នាក់ខេត្ត ការិយាល័យកសិកម្មថ្នាក់ស្រុក។ ដើម្បីស្វែងរកការសហការណ៍គ្នា។
ការអនុវត្តន៍	អន្តរកម្ម	សមាជិកសហគមន៍កសិកម្មបានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាល។ សមាជិកដែលមិនបានចូលរួមក្នុងក្រុមដាំបន្លែសុវត្ថិភាពក៏ចូលរួមក្នុងការវគ្គបណ្តុះបណ្តាលដែលផ្តល់ដោយគ្រូបង្គោលនៅក្នុងសហគមន៍ផ្ទាល់ ឬមន្ត្រីមកពីមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ឬគ្រូបង្គោលមកពី LWD ឬ REMIC។ អ្នកចូលរួមរៀនសូត្រពីការអនុវត្តកសិកម្មល្អ និងពិភាក្សាពីបញ្ហាដែលពួកគេកំពុងជួបប្រទះផងដែរ។
ការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃ	អន្តរកម្ម	កសិករអ្នកផលិតបន្លែ, LWD, ECHO, REMICត្រួតពិនិត្យទៅលើការអនុវត្តន៍របស់កសិករស្របតាមស្តង់ដារបានកំណត់។ ទៅត្រួតពិនិត្យដល់កន្លែដាំបន្លែដោយផ្ទាល់។

3.3 គំនូសបំព្រួញ (ប្រសិនបើមាន)

3.4 ការសម្រេចចិត្តលើការជ្រើសរើសបច្ចេកទេស SLM

សូមបញ្ជាក់តើអ្នកណាជាអ្នកបានសម្រេចចិត្តក្នុងការជ្រើសរើសបច្ចេកទេសដើម្បីយកមកអនុវត្តន៍:

• អ្នកប្រើប្រាស់ដី ដោយមានការគាំទ្រពីអ្នកជំនាញឯកទេស SLM

ចូរពន្យល់:

ដាំមិនមែនដំណាំតែមួយមុខ ហើយអនុវត្តការដាំវិលជុំ ដូចនេះអាចបម្រើដល់តម្រូវការទីផ្សារ។

• ផ្តោតទៅលើតម្រូវការទីផ្សារ និងការពិភាក្សាគ្នាជាមួយអ្នកផលិត អ្នកទិញ

4.1 ការកសាងសមត្ថភាព/ បណ្តុះបណ្តាល

តើវគ្គបណ្តុះបណ្តាលបានផ្តល់ឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ដី/អ្នកពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗទៀតដែរឬទេ?

បាទ/ចា៎

សូមបញ្ជាក់តើអ្នកណាត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាល:

• អ្នកប្រើប្រាស់ដី

• អ្នកដឹកនាំនៅក្នុងសហគមន៍

ទម្រង់នៃការបណ្តុះបណ្តាល:

• អនុវត្តន៍ជាមួយការងារ
• ពីកសិករទីកសិករ
• ទីតាំងបង្ហាញ
• ការប្រជុំជាសាធារណៈ
• វគ្គបណ្តុះបណ្តាល

ទម្រង់នៃការបណ្តុះបណ្តាល:

• គូសផែនទី

ប្រធានបទបណ្តុះបណ្តាល:

ការគ្រប់គ្រងដី ការគ្រប់គ្រងពូជ ការគ្រប់គ្រងទឹក ការប្រើប្រាស់ជី ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្ម។

4.2 សេវាផ្តល់ប្រឹក្សាយោបល់

តើអ្នកប្រើប្រាស់ដីបានទទួលនូវសេវាផ្តល់ប្រឹក្សាដែរ ឬទេ?

បាទ/ចា៎

សូមបញ្ជាក់ប្រសិនបើសេវាកម្មប្រឹក្សាយោបល់ត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ:

• នៅលើដីរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី
• នៅមជ្ឈមណ្ឌលជាអចិន្ត្រៃ

4.3 ការពង្រឹងសមត្ថភាពស្ថាប័ន (ការអភិរឌ្ឍន៍អង្គភាព)

តើស្ថាប័នទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើង ឬពង្រឹងសមត្ថភាពតាមរយៈវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយដែរ ឬទេ?

• បាទ/ច៎ា បានខ្លាំង

សូមបញ្ជាក់ថាតើស្ថាប័នត្រូវបានពង្រឹង ឬបង្កើតឡើងនៅត្រឹមកម្រិតណា(ច្រើន)?

• ថ្នាក់មូលដ្ឋាន

ចូពណ៌នាពីស្ថាប័ន តួនាទី និងទំនួលខុសត្រូវ សមាជិក ។ល។:

វាមានតែក្រុមមួយតែប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងសហគមន៍កសិកម្មនៅក្នុង
ថ្នាក់ឃុំនោះ។

សូមបញ្ជាក់ប្រភេទនៃការគាំទ្រ:

• ហិរញ្ញវត្ថុ
• ការកសាងសមត្ថភាព/ បណ្តុះបណ្តាល
• សម្ភារៈ

4.4 ការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃ

តើការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃគឺជាផ្នែកមួយនៃវិធីសាស្ត្រដែរឬទេ?

បាទ/ចា៎

មតិយោបល់:

ដោយមានការប្រជុំចូលរួមពីអ្នកប្រើប្រាស់ដី និងភាគីពាក់ព័ន្ធ

ប្រសិន បាទ/ច៎ា តើឯកសារនេះបានបង្កើតឡើងក្នុងគោលបំណងប្រើប្រាស់សម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃដែរឬទេ?

បាទ/ចា៎

4.5 ការស្រាវជ្រាវ

តើការស្រាវជ្រាវ គឺជាផ្នែកមួយនៃវិធីសាស្រ្តដែរឬទេ?

បាទ/ចា៎

បញ្ជាក់ប្រធានបទ:

• សេដ្ឋកិច្ច/ទីផ្សារ
• បរិស្ថានវិទ្យា
• បច្ចេកវិទ្យា

សូមផ្តល់ព័ត៌មានបន្ថែមទៀតឱ្យបានលម្អិត និងចង្អុលបង្ហាញនរណាដែលបានធ្វើការស្រាវជ្រាវ:

ការប្រជុំដោយមានការចូលរួមពីកសិករស និងភាគីពាក់ព័ន្ធដើម្បីពិភាក្សាលើតម្រូវការទីផ្សារ និងថាតើបច្ចេកទេសដែលកសិករអនុវត្តន៍មានផលជាវិជ្ជមានយ៉ាងដូចម្តេចទៅលើអ៊ីកូឡូស៊ី ឬមិនមានផលជាវិជ្ជមានទេ។

5.1 ថវិកាប្រចាំឆ្នាំសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយ SLM

ប្រសិនបើចំនួនពិតប្រាកដនៃថវិកាប្រចាំឆ្នាំមិនត្រូវបានដឹងច្បាស់ សូមប្រាប់ពីចន្លោះនៃថវិកានោះ:

• 10,000-100,000

5.2 ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ / សម្ភារៈដែលបានផ្តល់ទៅឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ដី

តើអ្នកប្រើប្រាស់ដីបានទទួលការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថ/សម្ភារៈសម្រាប់ការអនុវត្តន៍បច្ចេកទេសដែរឬទេ:

បាទ/ចា៎

ប្រសិនបាទ/ច៎ា សូមបញ្ជាក់ប្រភេទ(ច្រើន)នៃការគាំទ្រ លក្ខខណ្ឌ និងអ្នកផ្តល់ឱ្យ(ច្រើន):

ទទួលបានគ្រាប់ពូជ ការទទួលទិញបន្លែ

5.3 សូមបញ្ជាក់ពីធាតុចូលត្រូវបានផ្តល់បដិភាគ (រួមទាំងកម្លាំងពលកម្ម)

• សម្ភារៈ

• កសិកម្ម

ប្រសិនបើកម្លាំងពលកម្មធ្វើដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី តើវាជាធាតុចូលដ៏សំខាន់មួយដែរ ឬទេ:

• ដោយស្ម័គ្រចិត្ត

5.4 ឥណទាន

តើឥណទានដែលបានផ្តល់នៅក្រោមវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយសម្រាប់សកម្មភាព SLM នេះយ៉ាងដូចម្តេច?

បាទ/ចា៎

សូមបញ្ជាក់អ្នកផ្តល់ឥណទាន:

មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុផ្តល់ឥនទានទៅដល់សហគមន៍កសិកម្មដើម្បីដំណើរការងារផ្សេងៗរបស់ខ្លួន បន្ទាប់មកសហគមន៍កសិកម្មក៏ប្រើឥនទានពីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីបន្តផ្តល់ដល់កសិករ។ ក្នុងនាមជាកសិគមន៍កសិកម្ម គឺមានឱកាសខ្ពស់ក្នុងការទទួលបានឥនទានពីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។

សូមបញ្ជាក់អ្នកទទួលឥណទាន:

បន្ទាប់ពីសហគមន៍កសិកម្មទទួលបានឥនទានហើយ រួចក៏ប្រើប្រាស់ឥនទាននោះផ្តល់ដល់អ្នកប្រើប្រាស់ដីដែលជាមាជិករបស់ខ្លួន។

5.5 ការលើកទឹកចិត្ត ឬវិធីសាស្ត្រដ៏ទៃទៀត

តើមានការលើកទឹកចិត្តផ្សេងទៀត ឬឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ដើម្បីលើកកម្ពស់ការអនុវត្តន៍បច្ចេកទេស SLM?

បាទ/ចា៎

បើបាទ/ចា៎ សូមបញ្ជាក់:

ដាំបន្លែសុវត្ថិភាព បន្លែសរីរាង្គ

6.1 ផលប៉ះពាល់នៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

6.2 ការលើកទឹកចិត្តចម្បងៗរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដីសម្រាប់ការអនុវត្តបច្ចេកទេស SLM

6.3 សកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយដែលប្រកបដោយចីរភាព

តើអ្នកប្រើប្រាស់ដីអាចធ្វើឱ្យមានចីរភាពនូវអ្វីដែលត្រូវបានអនុវត្តន៍តាមរយៈវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយដែរឬទេ(ដោយពុំមានការគាំទ្រពីអ្នកខាងក្រៅ)?

• បាទ/ចា៎

ប្រសិនបាទ/ច៎ា សូមរៀបរាប់ថាធ្វើយ៉ាងម៉េច:

ការដាំបន្លែសុវត្ថិភាពអាចមានទីផ្សារខ្ពស់ជាងបន្លែដែលមានប្រើគីមី និងថ្នាំពុលកសិកម្មមិិនត្រឹមត្រូវ។

6.4 ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិនៃវិធីសាស្ត្រផ្សព្វផ្សាយ

ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាស ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី
ទទួលបានបន្លែសុវត្ថិភាពដែលមានទីផ្សារ។
ទទួលបានចំណេះដឹងពីការគ្រប់គ្រងដីប្រកបដោយចីរភាព ទទួលបានការ បណ្តុះបណ្តាល។

ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាស​ ទស្សនៈរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗ
ទទួលបានបន្លែសុវត្ថិភាពដែលមានទីផ្សារល្អនិងតម្លៃខ្ពស់។
ទទួលបានចំណេះដឹងលើការគ្រប់គ្រងដីប្រកបដោយចីរភាពតាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាល។ ការបណ្តុះបណ្តាល គឺណែនាំគាត់មិនឱ្យប្រើប្រាស់ជីគីមី និងត្រឡប់មកប្រើជីសរីរាង្គ និងពាក់កណ្តាលសរីរាង្គដែលទិញពីក្រុមហ៊ុនជីមានលិខិតអនុញ្ញាតពីក្រួសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ។លើសពីនេះទៅទៀត ក៏លើកទឹកចិត្តកសិករឱ្យបន្តការចិញ្ចឹមសត្វគោដើម្បីយកលាមកជាជីធម្មជាតិ និងជម្រុញពួកគាត់ឱ្យបង្កើតជីសរីរាង្គដោយខ្លួនឯងដូចជា៖ជីកំប៉ុស្ត ឬជីស្រស់ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយថ្លៃចំណាយលើការទិញជីពីក្រុមហ៊ុន និងជម្រុញពួកគាត់ឱ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលធម្មជាតិ ដាំដុះដំណាំឆ្លាស់ ដំណាំវិលជុំ។ល។
មានការគាំទ្រពីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ មន្ទីរកសិកម្ម ទាំងថ្នាក់ស្រុក ថ្នាក់ខេត្ត និងការគាំទ្រពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។

6.5 ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិនៃវិធីសាស្ត្រ និងរកដំណោះស្រាយ

ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យ ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី	តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
ទីផ្សារនៅមានកម្រិតបន្លែដែលដាំបានសហគមន៍មិនអាចទទួលទិញទាំង អស់បាននោះទេ។	ច្នៃប្រឌិតខ្លួនឯង ទាក់ទងគ្រប់បណ្តាញ ស្វែងរកឈ្មួញកណ្តាលក្នុងការទិញបន្លែ។

ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យក្នុងទស្សនៈរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗ	តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
សហគមន៍ទទួលទិញតែបន្លែលេខ១ ចំណែកឯបន្លែលេខ២ និងលេខ ៣មិនទទួលទិញ។	ស្វែងរកឈ្មួញកណ្តាល បណ្តាញទៅតាមទីផ្សារនៅក្នុងតំបន់។

7.1 វិធីសាស្ត្រ/ ប្រភពនៃព័ត៌មាន