ទម្រង់នេះគឺហួសសម័យ ជាទម្រង់ដែលអសកម្ម។ ទៅកាន់ទម្រង់បច្ចុប្បន្ន
បច្ចេកទេស
អសកម្ម

ការប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តគោកលើ​ដំណាំស្រូវ [ប្រទេសកម្ពុជា]

  • ការបង្កើត៖
  • បច្ចុប្បន្នភាព
  • អ្នកចងក្រង៖
  • អ្នកកែសម្រួល៖ ,
  • អ្នកត្រួតពិនិត្យច្រើនទៀត៖ ,

ជីកំប៉ុស្តគោក

technologies_3215 - ប្រទេសកម្ពុជា

ពិនិត្យមើលគ្រប់ផ្នែក

ពង្រីកមើលទាំងអស់ បង្រួមទាំងអស់
ភាពពេញលេញ៖ 92%

1. ព័ត៌មានទូទៅ

1.2 ព័ត៌មានលម្អិតពីបុគ្គលសំខាន់ៗ និងស្ថាប័នដែលចូលរួមក្នុងការវាយតម្លៃ និងចងក្រងឯកសារនៃបច្ចេកទេស

បុគ្គលសំខាន់ម្នាក់ (ច្រើននាក់)

អ្នកប្រើប្រាស់ដី:

ម៉ុក ​​​​​ម៉ម

(+855) 92 596 851

មិនមានអ៊ីម៉ែល

អ្នកប្រើប្រាស់ដី

ភូមិវត្តចាស់ ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម

ប្រទេសកម្ពុជា

ប្រធានការិយាល័យកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់​ និងនេសាទ ស្រុកជើងព្រៃ:

លៀងសុង ​​​អ៊ឹម

(+855) 89 755 975

មិនមានអ៊ីម៉ែល

ការិយាល័យកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ស្រុកជើងព្រៃ

ភូមិព្រៃទទឹង ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម

ប្រទេសកម្ពុជា

ឈ្មោះគម្រោងដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃលើបច្ចេកទេស (បើទាក់ទង)
Scaling-up SLM practices by smallholder farmers (IFAD)
ឈ្មោះអង្គភាពមួយ (ច្រើន) ដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃបច្ចេកទេស (បើទាក់ទង)
Royal University of Agriculture (RUA) - ប្រទេសកម្ពុជា

1.3 លក្ខខណ្ឌទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈ វ៉ូខេត

តើពេលណាដែលទិន្នន័យបានចងក្រង (នៅទីវាល)?

08/05/2017

អ្នកចងក្រង និង(បុគ្គលសំខាន់ៗ)យល់ព្រមទទួលយកនូវលក្ខខណ្ឌនានាទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈវ៉ូខេត:

បាទ/ចា៎

1.4 សេចក្តីប្រកាសស្តីពីចីរភាពនៃការពណ៌នាពីបច្ចេកទេស

តើបច្ចេកទេសដែលបានពណ៌នានេះមានបញ្ហាដែលផ្តោតលើការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី, បើដូច្នេះវាមិនអាចត្រូវបានប្រកាសថាជាបច្ចេកទេសនៃការគ្រប់គ្រងប្រកបដោយចីរភាពទេ?

ទេ

2. ការពណ៌នាពីបច្ចេកទេស SLM

2.1 ការពណ៌នាដោយសង្ខេបពីបច្ចេកទេស

និយមន័យបច្ចេកទេស:

ការ​​ផលិត​​ជី​កំប៉ុស្ត​គោក​​ដោយ​​ផ្សំ​​ឡើង​​ពី​​លាមក​​គោ​ ​ចំបើង​​ ​អង្កាម​​ ​ផេះអង្កាម​​ ​ស្លឹកឈើ​​ ​កាក​សំណល់​​ពី​​ផ្ទះ​បាយ​​ ​និង​​ទឹក​​ ​ដើម្បី​​ប្រើ​ប្រាស់​​លើ​​ដី​​​ស្រែ​​ដើម្បី​បង្កើន​គុណ​ភាព​ដី​ ​និង​កាត់​បន្ថយ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ជី​គីមី​។​​

2.2 ការពណ៌នាលម្អិតពីបច្ចេកទេស

ការពណ៌នា:

ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ជា​ប្រភេទ​ជី​ធម្មជាតិ​ដែល​បាន​មក​ពី​ការ​រលួយ​ ​ឬ​ពុក​ផុយ​នៃ​សារ​ធាតុ​សរីរាង្គ​ផ្សេងៗ​ ​ដែល​ជួយ​ឱ្យ​ដំណាំ​លូត​លាស់​បាន​ល្អ​ជាង​ការ​ប្រើ​ជី​លាមក​សត្វ​ ​ឬ​រុក្ខជាតិ​ស្រស់​តែ​មួយ​មុខៗ​ដោយ​សារ​វា​បាន​ផលិត​ឡើង​ដោយ​មាន​សារ​ធាតុ​សរីរាង្គ​ជា​ច្រើន​។​ ​កសិករ​អាច​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ដោយ​ប្រើ​រយៈ​ពេល​ខុសៗ​គ្នា​ ​រយៈ​ពេល​ខ្លី​ ​រយៈ​ពេល​មធ្យម​ ​និង​រយៈពេល​វែង​។​ ​រយៈ​ពេល​ឆាប់​សម្រាប់​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ត្រឹម​តែ​១៤​ ​ទៅ​១៨​​ ​ថ្ងៃ​ ​ប៉ុណ្ណោះ​​ ​គឺ​​អាច​យក​ទៅ​ប្រើ​ប្រាស់​បាន​ ​រយៈ​ពេល​មធ្យម​ ​គឺ​ពី​ ៣​ ​ទៅ​ ​៤​ខែ​ ​និង​ ​រយៈ​ពេល​វែង​នៃ​ការ​ផលិត​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​អាច​យក​ទៅ​ប្រើ​ប្រាស់​បាន​ក្រោយ​រយៈ​ពេល​ ​ពី​ ​៥​ ​ទៅ​ ​៦​ខែ​ ​ (CEDAC, 2015)​​។​

​ជា​ទូ​ទៅ​ជី​កំប៉ុស្ត​ផ្សំ​ឡើង​ពី​លាមក​សត្វ​ ​​(​គោ​ ​ក្របី​ ​ជ្រូក​ ​បសុបក្សី)​ ​កាក​សំណល់​ផ្ទះ​បាយ​ ​ស្លឹក​រុក្ខជាតិ​ស្រស់​ ​​(ដូច​ជា​ទន្ទ្រាន​ខែត្រ​ ​កំប្លោក​ ​ចក​ ​សំបក​បន្លែ​ ​ឬ​ផ្លែ​ឈើ)​ ។ល។​ ​វា​នាំ​មក​នូវ​ផល​ប្រយោជន៍​ច្រើន​យ៉ាង​ដូច​ជា៖​ ​ផ្តល់​សារធាតុ​ចិញ្ចឹម​ដល់​រុក្ខជាតិ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​បើ​ប្រៀប​ធៀប​ការ​ប្រើ​ជា​មួយ​ជី​ស្រស់​ ​ឬ​ជី​ដែល​មិន​ផុស​ល្អ​។​ ​វា​ក៏​ជា​ប្រភព​នៃ​មីក្រូសរីរាង្គ​ដែល​ជួយ​ដល់​ដី​ឱ្យដីមាន​ជីជាតិ​ ​។​ ​ផលិត​ផល​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​មិន​សូវ​នាំ​មក​នូវ​គ្រាប់​រុក្ខជាតិ​ផ្សេងៗ​ ​ជា​ពិសេស​ស្មៅ​ ​និង​មេរោគ​ ​ជំងឺ​រុក្ខជាតិ​ផ្សេង​ៗ​ទេ​​ដោយ​ពពួក​នេះ​ភាគ​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់​ក្នុង​ពេល​ដែល​ជី​កំពុង​ពុក​ ​ឬ​កំពុង​កាច់​ ​(CEDAC, 2015;​ YouTube, 2016)។​

លោក​ម៉ម​ ​ម៉ុក​ ​ដែល​ជា​កសិករ​ក្នុង​ករណី​សិក្សា​នេះ​បាន​អនុវត្តន៍​បច្ចេកទេស​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​គោក​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៨​ ​មក ​​ម្លេះ​។​​ ​កំប៉ុស្ត​ត្រូវ​បាន​ផលិត​ពី​វត្ថុធាតុ​ដើម​ដូច​ជា​៖​ ​ចំបើង​ ​លាមក​គោ​ ​ស្លឹក​រុក្ខជាតិ​បៃតង​ ​អង្កាម​ ​ផេះ​អង្កាម​ ​កាក​សំណល់​ផ្ទះបាយ​ ​និង​ទឹក​ជា​ដើម​។​ ​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​នេះ​ ​គឺ​សំខាន់​សម្រាប់​ប្រើ​ប្រាស់​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ស្រូវ​។​
​
​
​ទិស​ដៅ​សំខាន់​របស់​គាត់​ក្នុង​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ដើម្បី​ឱ្យ​ផលិត​កម្ម​ដំណាំ​ស្រូវ​ទទួល​បាន​ទិន្នផល​ខ្ពស់​ ​និង​មាន​សុវត្ថិភាព​ដោយ​កាត់​បន្ថយ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ជី​គីមី​។​ មុន​អនុវត្តន៍​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ផលិតកម្ម​ដំណាំ​ស្រូវ​ទទួល​ទិន្នផល​បាន​ត្រឹម​តែ​ ​៤​តោន/​ហិកតា​ ​និង​ប្រើ​ប្រាស់​បរិមាណ​ជី​អ៊ុយរ៉េ​ខ្ពស់​ ​៥បាវ​/ហិកតា​។​ក្រោយ​ពី​ផ្លាស់​ប្តូរ​ការ​អនុវត្តន៍​ការ​ដាំ​ដំណាំ​ស្រូ​វដោយ​ប្រើ​ជី​គី​មី​ ​មក​ប្រើ​ប្រាស់​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​កសិករ​សម្គាល់​ឃើញ​ថា​ទិន្នផល​ស្រូវ​មាន​ការ​កើន​ឡើង​ដោយ​អាច​ទទួល​ទិន្នផល​ ​៥-៦តោន​/​ហិកតា​ ​និង​កាត់​បន្ថយ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ជី​គី​មី​មក​ត្រឹម​តែ​ ​១-២​ ​បាវ/​ហិកតា​ ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​។​ ​នេះ​មាន​ន័យ​ថា​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ជី​កំប៉ុស្ត​បាន​កាត់​បន្ថយ​ការ​ចំណាយលើ​​ការ​ទិញ​ជី​គី​មី​។​ ​ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​កសិករ​ចំណេញ​ពី​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ដោយ​សារ​វត្ថុ​ធាតុ​ដើម​ដូច​ជា​ លាមក​គោ​ជា​របស់​ខ្លួន​ដោយ​មិន​ចំណាយ​ថវិកា​ក្នុង​ការ​ទិញ​ ​និង​ស្វែង​រក​វត្ថុ​ធាតុ​ដើម​នា​នា​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​មាន​ស្រាប់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដោយ​ពុំ​ចំណាយ​ថវិកា​។​ ​
​
​បច្ចេក​ទេស​នេះ​ ​គឺ​ជា​ការ​អនុវត្តន៍​មួយ​ដ៏​ល្អ​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​ដី​ប្រកប​ដោយ​ចីរ​ភាព​ក្នុង​ការ​បង្កើន​ជី​ជាតិ​ដី​ ​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ដី​ស្រែ​ធូរ​ ​មិន​ហាប់​ណែន​ ​បង្កើន​សារ​ធាតុ​សរីរាង្គ​ដល់​ដី​ ​ជម្រុញ​ដំណើរ​ការ​របស់​មីក្រូសរីរាង្គ​​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ និង​ងាយ​ស្រួល​ឱ្យ​ដំណាំ​ស្រូវ​លុះ​លូត​លាស់​បាន​ល្អ​។​ ​បញ្ហា​ប្រឈម​ក្នុង​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ក៏​មាន​ជួប​ប្រទះ​ផង​ដែរ​ដោយ​សារ​តែ​បរិមាណ​កំប៉ុស្ត​ដែល​ផលិត​បាន​ ​គឺ​មិន​អាច​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ដាក់​ដី​ស្រែ​ទំហំ​ ​១.៣០​ ​ហិកតា​ ​នោះ​ទេ​ ​ដូច​នេះ​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​កំប៉ុស្ត​​ដែល​កសិករ​ផលិត​បាន​ ​គឺ​ដាក់​លើ​ផ្ទៃ​ដី​តែ​ ​០.៥០​-​០.៦០​ហិកតា​ ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ ​ដោយ​ដាក់​វិល​ជុំ​គ្នា​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ទាំង​អស់​ ​។​ ​ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​ការ​ផលិត​ក៏​ត្រូវ​ការ​ចំណាយ​កម្លាំង​ពលកម្ម​​ ​ក្នុង​ខណៈ​ពេល​ដែល​សមាជិក​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​លោក​ ​ម៉ម​ ​ម៉ុក​ ​មាន​ការ​ថយ​ចុះ​ក្នុង​ការ​ដើរ​ប្រមូល​វត្ថុធាតុដើម​​​ និងត្រួត​ពិនិត្យ​ជា​ប្រចាំ​នៅ​គ្រប់​ដំណាក់​កាល​នៃការ​ផលិតជីកំប៉ុស្ត​អំឡុង​ពេលកំប៉ុស្ត​កាច់​​។​ ​គាត់​ត្រូវ​ត្រួត​ពិនិត្យ​ជី​កំប៉ុស្ត​ជា​ប្រចាំ​ រួម​ទាំង​ការ​បន្ថែម​ទឹក​ ​បន្ថែម​វត្ថុ​ធាតុ​ដើម​។​ ​បន្ទាប់​ពី​៣​ខែ​គាត់​ត្រូវ​ផ្ទេរ​កំប៉ុស្ត​ដែល​កាច់​រួច​ទៅ​អាង​មួយ​ទៀត​សម្រាប់​ស្តុក​ទុក​។​ ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​កសិករ​ នៅ​តែ​ពេញ​ចិត្ត​ ​និង​បន្ត​នូវ​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ដោយ​សារ​វា​បាន​ផ្តល់​អត្ថប្រយោជន៍​ច្រើន​។​
​
​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ការ​សាង​សង់​ជា​អាង​ចំនួន​២​ ​ធ្វើ​អំពី​ឥដ្ឋដែល​អាច​ប្រើ​ប្រាស់​បាន​យូរ​ដោយ​មិន​មាន​សង់​ជា​រោង​នោះ​ទេ​ ​ដូច​នេះ​នៅ​ពេល​ខែ​វស្សា​ ​អាច​ប្រើ​ប្រាស់​តង់​គ្រប​ជំនួស​វិញ​។​ ​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​គោក​ ​មាន​ដំណើរ​ការ​ដូច​ត​ទៅ​៖​ ​ជំហាន​ទី​១​ ​គឺ​នៅ​ក្នុង​អាង​ទី​១​ត្រូវ​រៀប​កំទេច​ចំបើង​ដែល​ចិញ្ច្រាំ​ឱ្យ​ល្អិ​តរួច​ហើយ​ ​និង​អង្កាម​ដោយ​រៀប​ដាក់​នៅ​បាត​អាង​កម្រាស់​ ​៣០​ ​សង់ទីម៉ែត្រ​រួច​ស្រោច​ទឹក​មួយ​សារ​ដើម្បី​ឱ្យ​កំទេច​កំទី​ចំបើង​ ​និង​អង្កាម​ជោគ​ទឹក​បាន​ល្អ​។​ ជំហាន​ទី២​ ​ត្រូវ​យក​លាមក​គោ​មក​ដាក់​ពី​លើ​កំទេចក​កំទី​ចំបើង​ដោយ​រៀប​កម្រាស់​ ​២០​ ស​ង់ទីម៉ែត្រ​ ​និង​បន្ទាប់​មក​ទៀត​រែង​ផេះ​អង្កាម​ ​ឬ​ផេះ​ដែល​បាន​មក​ពី​ផ្ទះ​បា​យដាក់​ពី​លើ​លាមកគោ​រួច​ហើយ​ធ្វើ​ការ​ស្រោច​ទឹក​ម្តង​ទៀត​ឱ្យ​សព្វ​។​ ​ជំហាន​ចុង​ក្រោយ​ ​ត្រូវ​យក​ស្លឹក​ទន្ទ្រាន​ខែត្រ​ ​​ឬ​ស្លឹក​រុក្ខជាតិ​បៃតង​ដែល​ចិញ្ច្រាំ​រួច​ហើយ​មក​ដាក់​​ពី​លើ​​ស្រទាប់​នេះ​កម្រាស់​ ​៣០​ ​សង់ទីម៉ែត្រ​ ​រួច​ធ្វើ​ការ​ស្រោច​ទឹក​។​ ​ការ​រៀប​ចំ​ជា​ស្រទាប់​ ​គឺ​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា​រហូត​អាង​ពេញ​។​ ​ការ​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ គឺ​មិន​ប្រកាន់​ទៅ​លើ​ពេល​វេលា​នោះ​ទេ​ ​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​វត្ថុធាតុ​ដើម​ដែល​មាន​ ​និង​ស្វែង​រក​បាន​នៅ​ក្នុង​តំបន់​រួម​ជា​មួយ​កម្លាំង​ពលកម្ម​ក្នុង​ការ​ចូល​រួម​ផលិត​។​

​
​ជី​កំប៉ុស្ត​ត្រូវ​បាន​ដឹក​ជញ្ជូន​ទៅ​ស្រែ​តាម​រយៈ​រទេះ​គោ​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ចុង​ខែ​មេសា​ ​ឬ​ខែ​ឧសភា​ ​នៅ​ពេល​ដែល​ដី​ស្រែ​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ខ្លះ​ ​ដី​ស្រែ​មាន​សំណើម​ ​ជៀស​វាង​ការ​ដាក់​ជី​កំប៉ុស្ត​នៅ​ពេល​ដែល​ដី​ស្រែ​ស្ងួត​ និង​មាន​កម្តៅ​ថ្ងៃ​ក្តៅ​ខ្លាំង​ដែល​អាច​ប៉ះ​ពាល់​គុណភាព​របស់​ជី​កំប៉ុស្ត​។​

2.3 ​រូបភាពនៃបច្ចេកទេស

វិចិត្រសាលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ

2.5 ប្រទេស/តំបន់/ទីតាំងកន្លែង ដែលបច្ចេកទេសត្រូវបានអនុវត្ត និងបានគ្រប់ដណ្តប់ដោយការវាយតម្លៃនេះ

ប្រទេស:

ប្រទេសកម្ពុជា

តំបន់/រដ្ឋ/ខេត្ត:

ភូមិវត្តចាស់ ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម

មើលផែនទី

2.6 កាលបរិច្ឆេទនៃការអនុវត្ត

បង្ហាញឆ្នាំនៃការចុះអនុវត្ត:

2008

2.7 ការណែនាំពីបច្ចេកទេស

សូមបញ្ជាក់តើបច្ចេកទេសត្រូវបានណែនាំឱ្យអនុវត្តដោយរបៀបណា:
  • តាមរយៈគម្រោង / អន្តរាគមន៍ពីខាងក្រៅ
មតិយោបល់ (ប្រភេទនៃគម្រោង ។ល។):

ការធ្វើជីកំប៉ុស្តនេះចេះតាមរយៈគម្រោង អេរីុកុន ពេលគម្រោងចប់នៅតែបន្តធ្វើវារហូត។

3. ចំណាត់ថ្នាក់នៃបច្ចេកទេស SLM

3.1 គោលបំណងចម្បង (១​ ឬច្រើន)​ នៃបច្ចេកទេសនេះ

  • ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវផលិតកម្ម
  • កាត់បន្ថយ, បង្ការ, ស្តារឡើងវិញនូវការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី
  • អភិរក្សប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី
  • បន្ស៊ាំទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ/គ្រោះមហន្តរាយ និងផលប៉ះពាល់របស់វា

3.2 ប្រភេទដីប្រើប្រាស់មួយប្រភេទ (ច្រើនប្រភេទ) ដែលបានអនុវត្តបច្ចេកទេស

ដីដាំដំណាំ

ដីដាំដំណាំ

  • ដំណាំប្រចាំឆ្នាំ
ដំណាំចម្បង (ដំណាំកសិ-ឧស្សាហកម្ម និងដំណាំស្បៀង) :

ស្រូវ

ប្រសិនបើដីមានការប្រែប្រួលបន្ទាប់ពីការអនុវត្តបច្ចេកទេស សូមបញ្ជាក់ពីការប្រើប្រាស់ដីមុនពេលអនុវត្តន៍បច្ចេកទេស:

ពីមុនប្រើជីគីមីច្រើន និងលាមកគោតិចតួច។

3.3 ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីអ្នកប្រើប្រាស់ដី

ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកនៅកន្លែងអនុវត្តបច្ចេកទេស:
  • ទឹកភ្លៀង និងប្រព័ន្ធស្រោចស្រព
ចំនួនសារដែលដាំដំណាំក្នុងមួយឆ្នាំ:
  • 1
ដង់ស៊ីតេនៃសត្វចិញ្ចឹម (បើពាក់ព័ន្ធ):

មានចិញ្ចឹមគោ ៥ ក្បាល

3.4 ក្រុម SLM ដែលបច្ចេកទេសស្ថិតនៅក្នុង

  • ការគ្រប់គ្រងជីជាតិដីតាមបែបចម្រុះ
  • ការគ្រប់គ្រងកាកសំណល់/ ការគ្រប់គ្រងទឹកកង្វក់

3.5 ការសាយភាយនៃបច្ចេកទេស

បញ្ជាក់ពីការសាយភាយនៃបច្ចេកទេស:
  • អនុវត្តនៅកន្លែងជាក់លាក់មួយ/ ប្រមូលផ្តុំនៅតំបន់តូចៗ

3.6 វិធានការ SLM ដែលបញ្ចូលនូវបច្ចេកទេស

វិធានការក្សេត្រសាស្ត្រ

វិធានការក្សេត្រសាស្ត្រ

  • A2: សារធាតុសរីរាង្គ/ជីជាតិដី

3.7 កំណត់ប្រភេទនៃការធ្លាក់ចុះគុណភាពដីសំខាន់ៗដែលបច្ចេកទេសនេះបានដោះស្រាយ

ការធ្លាក់ចុះសារធាតុគីមីក្នុងដី

ការធ្លាក់ចុះសារធាតុគីមីក្នុងដី

  • Cn: ការថយចុះជីជាតិ និងកាត់បន្ថយបរិមាណសារធាតុសរីរាង្គ (មិនកើតឡើងដោយការហូរច្រោះទេ)
ការបាត់បង់រូបសាស្ត្រនៃដី

ការបាត់បង់រូបសាស្ត្រនៃដី

  • Pc: ការហាប់ណែន
ការធ្លាក់ចុះជីវសាស្ត្រនៃដី

ការធ្លាក់ចុះជីវសាស្ត្រនៃដី

  • Bl: ការបាត់បង់មីក្រូ និងម៉ាក្រូសរីរាង្គរបស់ដី

3.8 ការពារ កាត់បន្ថយ ឬស្តារឡើងវិញនៃការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

បញ្ជាក់ពីគោលដៅរបស់បច្ចេកទេស ដែលផ្តោតទៅការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី:
  • ការការពារការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី
  • ការកាត់បន្ថយការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

4. បច្ចេកទេសជាក់លាក់ សកម្មភាពអនុវត្ត ធាតុចូល និងថ្លៃដើម

4.1 គំនូសបច្ចេកទេសនៃបច្ចេកទេសនេះ

ឈ្មោះអ្នកនិពន្ធ:

ឃួន សុផល

កាលបរិច្ឆេទ:

08/05/2017

4.2 លក្ខណៈពិសេសនៃបច្ចេកទេស/ ពណ៌នាពីគំនូរបច្ចេកទេស

អាង​ជី​កំប៉ុស្ត​មាន​ពីរ​គឺ​អាង​ទីមួយ​មាន​ទំហំ​​៤​ម៉ែត្រការ៉េ ​(ទទឹង​ ​១​ម៉ែត្រ​ ​បណ្តោយ​ ៤ ​ម៉ែត្រ​)​ សម្រាប់​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​និង​អាង​ទី​ពីរ​ ​មាន​ទំហំ​ ៤​ម៉ែត្រ​ការ៉េ​ (ទទឹង​១​ម៉ែត្រ​ បណ្តោយ​៤​​ម៉ែត្រ​)​ សម្រាប់​ស្តារ​ជី​កំប៉ុស្ត​នៅ​ពេល​វា​កាច់​ ជម្រៅ​អាង​ទាំង​២​ ​គឺ​ជម្រៅ​​១​ម៉ែត្រ​។​ ​នៅ​បាត​អាង​នី​មួយ​ៗ​មាន​​ចោះ​រន្ធ​ចំនួន​ ​៤​ ​នៅ​ជ្រុង​បាត​អាង​ខាង​ក្រោម​សម្រាប់​ឱ្យ​ឧស្ម័ន​ចេញ​។​
អ្នក​ប្រើប្រាស់​ដី​ផលិត​ជី​កំប៉ុស្ត​ ​គឺ​ចាប់​ផ្តើម​ពី​ខែ​ ​១១​ ​ហើយ​ខែ​ ​០៥​ ​អាច​ប្រើប្រាស់​បាន​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ស្រែ​។​
វត្ថុធាតុ​ដើម​សម្រាប់​ផលិត​ជា​ជី​កំប៉ុស្ត​មាន​ដូចជា​ ​លាមក​គោ​ ​ស្លឺក​រុក្ខជាតិ​ខៀវ​ អង្កាម​ ​ផេះអង្កាម​ កាក​សំណល់​ផ្ទះបាយ​ ​និង​ទឹក​ជា​ដើ​ម​។​

4.3 ព័ត៌មានទូទៅដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការគណនាធាតុចូល និងថ្លៃដើម

កំណត់របៀបនៃការគណនាថ្លៃដើម និងធាតុចូល:
  • ក្នុងឯកតាបច្ចេកទេស
ផ្សេងៗ/ រូបិយប័ណ្ណជាតិ (បញ្ជាក់):

រៀល

កំណត់អត្រាប្តូរប្រាក់ពីដុល្លាទៅរូបិយប័ណ្ណតំបន់ (បើទាក់ទង)៖ 1 ដុល្លារ =:

4000,0

កំណត់ថ្លៃឈ្នួលជាមធ្យមនៃការជួលកម្លាំងពលកម្មក្នុងមួយថ្ងៃ:

25000 រៀល

4.4 សកម្មភាពបង្កើត

សកម្មភាព ប្រភេទវិធានការ ពេលវេលា
1. ធ្វើអាងជីកំប៉ុស្ត រចនាសម្ព័ន្ធ ខែ ០៥
2. រកវត្ថុធាតុដើម ការគ្រប់គ្រង ខែ០៨
3. ដាក់ផេះអង្កាម ការគ្រប់គ្រង ខែ០៨
មតិយោបល់:

នៅក្នុងដំណើរការផលិតជីកំប៉ុស្ត​ គឺមិនត្រូវឱ្យមានប្លាស្ទិកចូលនោះទេ​ ប្រសិនបើមានថង់ប្លាស្ទិកនៅក្នុងកំប៉ុស្តវាប៉ះពាល់ដល់ដីស្រែ។

4.5 ថ្លៃដើម និងធាតុចូលដែលត្រូវការសម្រាប់ការបង្កើតបច្ចេកទេស

បញ្ជាក់ពីធាតុចូល ឯកតា បរិមាណ ថ្លៃដើមក្នុងមួយឯកតា ថ្លៃធាតុចូលសរុប % នៃថ្លៃដើមដែលចំណាយដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី
កម្លាំងពលកម្ម សាងសង់អាងផលិតជីកំប៉ុស្ត ថ្ងៃ 4,0 15000,0 60000,0 100,0
ជី និងសារធាតុពុល លាមកគោ គោយន្ត 5,0 300000,0 1500000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ ឥដ្ឋ ដុំ 900,0 140,0 126000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ស៊ីម៉ង់ បេ 6,0 20000,0 120000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ខ្សាច់ គីប 2,0 40000,0 80000,0
សម្ភារៈសាងសង់ តង់ ដុំ 1,0 40000,0 40000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ចបកាប់ ចបកាប់ 1,0 15000,0 15000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ បង្គី គូ 1,0 4000,0 4000,0
សម្ភារៈសាងសង់ កាំបិត ផ្លែ 1,0 15000,0 15000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ ពូថៅ ផ្លៃ 1,0 10000,0 10000,0 100,0
ថ្លៃដើមសរុបក្នុងការបង្កើតបច្ចេកទេស 1970000,0
មតិយោបល់:

អេរីុកុនជាអ្នកជួយឧបត្ថម្ភថវិកាលើការសាងសង់អាង។ ចំណែកកសិករត្រូវរកវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិតជីកំប៉ុស្តតែប៉ុណ្ណោះ។ ​ចំពោះវត្ថុធាតុដើមដូចជាលាមកគោ គឺមិនបានទិញនោះទេដោយសារគាត់មានគោខ្លួនឯង ដូចនេះមានការលំបាកក្នុងការកំណត់ថ្លៃ។ ចំណែកផេះអង្កាម ចំបើង និងវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀត គាត់មិនបានទិញ​ គឺប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមដែលខ្លួមានស្រាប់ និងស្វែងរកនៅក្នុងតំបន់។​

4.6 សកម្មភាពថែទាំ

សកម្មភាព ប្រភេទវិធានការ ពេលវេលា/ ភាពញឹកញាប់
1. ស្រោចទឹក (ធ្វើដោយខ្លួនឯង) ការគ្រប់គ្រង ពេលវាស្ងួត
2. ផ្ទេរទៅអាងផ្សេងពេលវាកាច់ ការគ្រប់គ្រង រៀរាល់០២ខែ​ ឬ០៣ខែម្តង ត្រួតពិនិត្យមើល
3. បន្ថែ​មវត្ថូធាតុដើម ការគ្រប់គ្រង ០៣ ខែម្តង
មតិយោបល់:

ប្រសិនបើមានកម្លាំងពលកម្មគ្រប់គ្រាន់គេអាចផលិតជីកំប៉ុស្តបាន ៤ដង​ ក្នុងមួយឆ្នាំ។

4.7 កំណត់ថ្លៃដើមសម្រាប់ការថែទាំ/ សកម្មភាពរបស់បច្ចេកទេស (ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំ)

បើអាច បំបែកថ្លៃដើមនៃការថែទាំទៅតាមតារាងខាងក្រោម បញ្ជាក់ធាតុចូលលម្អិត និងថ្លៃដើមក្នុងមួយឯកតា។ បើអ្នកមិនអាចបំបែកបាន សូមផ្តល់នូវតម្លៃប៉ាន់ស្មាននៃការថែទាំបច្ចេកទេសសរុប:

200000,0

មតិយោបល់:

កសិករមិនបានចំណាយប្រាក់ឈ្នួលលើការថែទាំនោះទេដោយសារគាត់ធ្វើដោយខ្លួនឯង ដូចនេះពិបាកក្នុងការគណនាថ្ងៃថែទាំ។

4.8 កត្តាសំខាន់បំផុតដែលមានឥទ្ធិពលដល់ការចំណាយ

ពណ៌នាពីកត្តាប៉ះពាល់ចម្បងៗទៅលើថ្លៃដើម:

កសិករមិនបានជួលកម្លាំងពលកម្មខាងក្រៅក្នុងការជួយ​ផលិត​កំប៉ុស្ត​នោះ​ទេ​ ​គឺ​គាត់​ធ្វើ​វា​ដោយ​ខ្លួន​គាត់​ផ្ទាល់​។​ ​បញ្ហា​ប្រឈម​មួយ​វិញ​ទៀត​ខាង​ផ្នែក​ហិរញ្ញ​វត្ថុ​​ដោយ​សារ​មិន​មាន​ថវិកា​គ្រប់​គ្រាន់​ក្នុង​ការ​ចិញ្ចឹម​គោ​ឱ្យ​បាន​ច្រើន​ដើម្បី​ទទួល​បាន​លាមក​ឱ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ផលិត​ជា​ជី​កំប៉ុស្ត​នោះ​ទេ​។​​​

5. លក្ខណៈបរិស្ថានធម្មជាតិ និងមនុស្ស

5.1 អាកាសធាតុ

បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំ
  • < 250 មម
  • 251-500 មម
  • 501-750 មម
  • 751-1,000 មម
  • 1,001-1,500 មម
  • 1,501-2,000 មម
  • 2,001-3,000 មម
  • 3,001-4,000 មម
  • > 4,000 មម
កំណត់បរិមាណទឹកភ្លៀង (បើដឹង) ជា មីលីម៉ែត្រ:

1095,30

លក្ខណៈពិសេស/ មតិយោបល់លើរដូវភ្លៀង:

បរិមាណទឹកភ្លៀងឆ្នាំ ២០១៥ មានចំនួន ១០៩៥.៣០ ម.ម​ ចំណែកនៅឆ្នាំ២០១៤ មានរហូតដល់​ ១៣២២.១ ម.ម រីឯឆ្នាំ ២០១៣ មានចំនួន ១៤៦៦.៩ ម.ម។

បញ្ជាក់ឈ្មោះឯកសារយោងនៃស្ថានីយឧតុនិយម:

ក្រសួងធនធានទឹក និងឧត្ដុនិយម (២០១៥)

តំបន់កសិអាកាសធាតុ
  • មានភ្លៀងមធ្យម

5.2 សណ្ឋានដី

ជម្រាលជាមធ្យម:
  • រាបស្មើ (0-2%)
  • ជម្រាលតិចតួច (3-5%)
  • មធ្យម (6-10%)
  • ជម្រាលខ្ពស់បន្តិច (11-15%)
  • ទីទួល (16-30%)
  • ទីទួលចោត (31-60%)
  • ទីទួលចោតខ្លាំង (>60%)
ទម្រង់ដី:
  • ខ្ពង់រាប
  • កំពូលភ្នំ
  • ជម្រាលភ្នំ
  • ជម្រាលទួល
  • ជម្រាលជើងភ្នំ
  • បាតជ្រលងភ្នំ
តំបន់តាមរយៈកម្ពស់ :
  • 0-100 ម​
  • 101-500 ម
  • 501-1,000 ម
  • 1,001-1,500 ម
  • 1,501-2,000 ម
  • 2,001-2,500 ម
  • 2,501-3,000 ម
  • 3,001-4,000 ម
  • > 4,000 ម
បញ្ជាក់ថាតើបច្ចេកទេសនេះត្រូវបានអនុវត្តន៍នៅក្នុង:
  • មិនពាក់ព័ន្ធទាំងអស់

5.3 ដី

ជម្រៅដីជាមធ្យម:
  • រាក់ខ្លាំង (0-20 សម)
  • រាក់ (21-50 សម)
  • មធ្យម (51-80 សម)
  • ជ្រៅ (81-120 សម)
  • ជ្រៅខ្លាំង (> 120 សម)
វាយនភាពដី (ស្រទាប់លើ):
  • មធ្យម (ល្បាយ, ល្បាប់)
វាយនភាពដី (> 20 សម ស្រទាប់ក្នុង):
  • មធ្យម (ល្បាយ, ល្បាប់)
សារធាតុសរីរាង្គនៅស្រទាប់ដីខាងលើ:
  • មធ្យម (1-3%)
បើអាចសូមភ្ជាប់ការពណ៌នាពីដីឱ្យបានច្បាស់ ឬព័ត៌មានដែលអាចទទួលបាន ឧ. ប្រភេទដី, pH ដី/ ជាតិអាស៊ីត, សមត្ថភាពផ្លាស់ប្តូរកាចុង, វត្តមាននីត្រូសែន, ភាពប្រៃ ។ល។:

ដីជម្រៅ ៣ ម៉ែត្រជាថ្មស និងថ្មខ្មៅ

5.4 ទឹកដែលអាចទាញមកប្រើប្រាស់បាន និងគុណភាពទឹក

នីវ៉ូទឹកក្រោមដី:

< 5 ម

ទឹកលើដីដែលអាចទាញយកប្រើប្រាស់បាន:

ល្អ

គុណភាពទឹក (មិនបានធ្វើប្រត្តិកម្ម):

ទឹកពិសារដែលគ្មានគុណភាព (តម្រូវឱ្យមានការសំអាត)

តើមានបញ្ហាភាពទឹកប្រៃហូរចូលមកដែរឬទេ?

ទេ

តើទឹកជំនន់កំពុងកើតមាននៅតំបន់នេះដែររឺទេ?

បាទ/ចា៎

ភាពទៀងទាត់:

ម្តងម្កាល

មតិយោបល់ និងលក្ខណៈពិសេសផ្សេងៗទៀតលើគុណភាព និងបរិមាណទឹក​ :

ទឹកត្រូវធ្វើការចម្រោះ ហើយយកមកដាំឱ្យពុះទើបមានសុវត្ថិភាពក្នុងការបរិភោគ។

5.5 ជីវៈចម្រុះ

ភាពសម្បូរបែបនៃប្រភេទ:
  • កម្រិតមធ្យម
ភាពសម្បូរបែបនៃទីជម្រក:
  • ទាប

5.6 លក្ខណៈនៃអ្នកប្រើប្រាស់ដីដែលអនុវត្តបច្ចេកទេស

នៅមួយកន្លែង ឬពនេចរ :
  • នៅមួយកន្លែង
ទីផ្សារនៃប្រព័ន្ធផលិតកម្ម:
  • ពាក់កណ្តាលពាណិជ្ជកម្ម (ផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯង/ ពាណិជ្ជកម្ម
ចំណូលក្រៅកសិកម្ម:
  • តិចជាង 10% នៃចំណូល
កម្រិតជីវភាព:
  • មធ្យម
ឯកជន ឬក្រុម:
  • ធ្វើខ្លួនឯង/ គ្រួសារ
កម្រិតប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្ត:
  • ប្រើកម្លាំងពលកម្ម
យេនឌ័រ:
  • បុរស
អាយុរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី:
  • មនុស្សចាស់
សូមបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតអំពីអ្នកប្រើប្រាស់ដី:

កសិករអាយុ ៦៦ ឆ្នាំ។

5.7 ទំហំផ្ទៃដីជាមធ្យមនៃដីផ្ទាល់ខ្លួន ឬជួលគេដែលបានអនុវត្ត​បច្ចេកទេស

  • < 0.5 ហិកតា
  • 0.5-1 ហិកតា
  • 1-2 ហិកតា
  • 2-5 ហិកតា
  • 5-15 ហិកតា
  • 15-50 ហិកតា
  • 50-100 ហិកតា
  • 100-500 ហិកតា
  • 500-1,000 ហិកតា
  • 1,000-10,000 ហិកតា
  • > 10,000 ហិកតា
តើផ្ទៃដីនេះចាត់ទុកជាទំហំកម្រិតណាដែរ ខ្នាតតូច មធ្យម ឬខ្នាតធំ (ធៀបនឹងបរិបទតំបន់)?
  • ខ្នាតមធ្យម
មតិយោបល់:

ដីស្រែផ្ទាល់ខ្លួន ០.៧០ហិកតា ដីស្រែជួលគេ ០.៨០ ហិកតា។

5.8 ភាពជាម្ចាស់ដី កម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ដី និងកម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ទឹក

ភាពជាម្ចាស់ដី:
  • ឯកជន មានកម្មសិទ្ធ
  • ដីជួលគេ
កម្មសិទ្ធិប្រើប្រាស់ដី:
  • កិច្ចសន្យាជួល
  • ឯកជន
កម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ទឹក:
  • អាស្រ័យផលសេរី (មិនមានការកំណត់)

5.9 ការប្រើប្រាស់សេវាកម្ម និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ

សុខភាព:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ការអប់រំ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ជំនួយបច្ចេកទេស:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ការងារ (ឧ. ការងារក្រៅកសិដ្ឋាន):
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ទីផ្សារ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ថាមពល:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ផ្លូវ និងការដឹកជញ្ជូន:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ទឹកផឹក និងអនាម័យ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
សេវាកម្មហិរញ្ញវត្ថុ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ

6. ផលប៉ះពាល់ និងការសន្និដ្ឋាន

6.1 ផលប៉ះពាល់ក្នុងបរិវេណអនុវត្តបច្ចេកទេសដែលកើតមាន

ផលប៉ះពាល់លើសេដ្ឋកិច្ចសង្គម

ផលិតផល

ផលិតកម្មដំណាំ

ថយចុះ
កើនឡើង
គុណភាពមុន SLM:

៤​ តោន/ហិកតា

គុណភាពក្រោយ SLM:

៥ -៦ តោន/ហិកតា

គុណភាពដំណាំ

ថយចុះ
កើនឡើង
គុណភាពមុន SLM:

៤០%

គុណភាពក្រោយ SLM:

៨០%

មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដំណាំមានគុណភាពល្អពេលប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្ត ហើយដីមានសំណើមល្អ។

ហានិភ័យនៃភាពបរាជ័យរបស់​​ផលិតកម្ម

កើនឡើង
ថយចុះ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ហានិភ័យលើផលិតកម្មមានការថយចុះដោយសារគាត់អាចផលិតនូវដំណាំដែល​​មាន​គុណភាពល្អដោយប្រើប្រាសស់ធាតុចូលកសិកម្មនៃជីគីមីទាប និងអាចតម្រូវទៅតាមទីផ្សាររបស់អ្នកទិញ។ ស្រូវរបស់គាត់ដែលដាំដុះដោយប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តអាចលក់បាននៅក្នុងតម្លៃខ្ពស់។ ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវផ្ការំដួអាចលក់បានក្នុងតម្លៃ ១៥០០ រៀល/គ.ក ប៉ុន្តែប្រសិនគាត់ប្រើប្រាស់ជីគីមីខ្ពស់គាត់អាចលក់បានត្រឹមតម្លៃប្រហែល ១០០០ រៀល/គ.ក តែប៉ុណ្ណោះ។

ចំណូល និងថ្លៃដើម

ការចំណាយលើធាតុចូលកសិកម្ម

កើនឡើង
ថយចុះ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

វត្ថុធាតុដើមដូចជាលាមកគោ​​ ចំបើង ផេះ គឺមានផ្ទាល់ខ្លួន​ ចំណែកវត្ថុធាតុដើម​ផ្សេង​ទៀត​អាច​ដើរ​រកបាន​នៅក្នុង​តំបន់ ដោយមិន​ចាំបាច់​ចំណាយ​ថវិកា​ឡើយ។

ចំណូលក្នុងកសិដ្ឋាន

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដោយសារទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

បន្ទុកការងារ

កើនឡើង
ថយចុះ

ផលប៉ះពាល់ទៅលើវប្បធម៌សង្គម

សន្តិសុខស្បៀង/ ភាពគ្រប់គ្រាន់ខ្លួនឯង

កាត់បន្ថយ
ប្រសើរជាងមុន

ស្ថានភាពសុខភាព

អាក្រក់ជាងមុន
ប្រសើរជាងមុន
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដំណាំមានគុណភាពល្អដោយប្រើប្រាស់ធាតុចូលកសិកម្មនៃជីគីមីទាបដែលល្អ​​សម្រាប់​សុខភាព។

ចំណេះដឹង SLM / ការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

កាត់បន្ថយ
ប្រសើរជាងមុន
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តកាត់បន្ថយឱនភាពដី។ ដីធូរជាងមុន និងបង្កើនមីក្រូសរីរាង្គនៅក្នុងដីដូចជា ជន្លេនជាដើម។

ផលប៉ះពាល់ទៅលើអេកូឡូស៊ី

វដ្តទឹក/លំហូរ

បរិមាណទឹក

ថយចុះ
កើនឡើង

គុណភាពទឹក

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ប្រសិនប្រើជីគីមី​គឺ​ប៉ះពាល់ដល់ទឹក ដី

ដី

សំណើមដី

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

តាមការសម្គាល់របស់កសិករ ដីដែលប្រើជីកំប៉ុស្តនៅពេលដែលគាត់ជីកដីនៅស្រទាប់ខាងក្នុង គឺមានសំណើម។

ដីប្រេះ

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវវាយនភាពរបស់ដី និងទម្រង់របស់ដី។

ដីហាប់

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ

វដ្តនៃសារធាតុចិញ្ចឹម/ការទទួល​​បាន

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

កំប៉ុស្តធ្វើឱ្យដីសម្បូរជន្លេន

សារធាតុសរីរាង្គដី/ការបូនក្រោមដី

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

បង្កើនភាវរស់នៅក្នុងដីដូចជា៖ ជន្លេន ខ្ចង កង្កែប សត្វស្រមោច ពីងពាង សត្វកណ្តៀរ។ល។

ជីវចម្រុះ៖ ដំណាំ, សត្វ

ភាពសម្បូរបែបនៃរុក្ខជាតិ

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ជីកំប៉ុស្តផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ពូជស្រូវផ្សេងៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍៖ ដាំស្រូវពូជផ្ការំដួល ឬពូជស្រូវរាំងជ័យ ដំណាំដុះលូតលាស់ល្អ និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

ប្រភេទសត្វមានប្រយោជន៍

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

កើនឡើងនូវសត្វជន្លេន ខ្ចង សត្វស្រមោច សត្វកណ្តៀរ ជាដើម។ល។

6.2 ផលប៉ះពាល់ក្រៅបរិវេណអនុវត្តបច្ចេកទេសដែលកើតមាន

ខូចខាតដល់ស្រែអ្នកជិតខាង

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ

6.3 ភាពប្រឈម និងភាពរួសនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងគ្រោះអាកាសធាតុ/ គ្រោះមហន្តរាយ (ដែលដឹងដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី)

ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ

ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
រដូវកាល ប្រភេទនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ/ព្រឹត្តិការណ៍ លក្ខណៈឆ្លើយតបនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
សីតុណ្ហភាពប្រចាំឆ្នាំ កើនឡើង ល្អ
បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំ ថយចុះ មធ្យម
បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំរដូវកាល សើម/រដូវភ្លៀង កើនឡើង ល្អ

គ្រោះអាកាសធាតុ (មហន្តរាយ) ​

គ្រោះមហន្តរាយជីវៈសាស្ត្រ
លក្ខណៈឆ្លើយតបនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
ការរាតត្បាតនៃជំងឺ មធ្យម
ការមានបញ្ហាសត្វល្អិត/ដង្កូវ មធ្យម

6.4 ការវិភាគថ្លៃដើម និងអត្ថប្រយោជន៍

តើផលចំណេញ និងថ្លៃដើមត្រូវបានប្រៀបធៀបគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច (ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី)?
រយៈពេលខ្លី:

វិជ្ជមាន

រយៈពេលវែង:

វិជ្ជមាន

តើផលចំណេញ និងការថែទាំ/ ជួសជុលត្រូវបានប្រៀបធៀបគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច (ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី)?
រយៈពេលខ្លី:

វិជ្ជមាន

រយៈពេលវែង:

វិជ្ជមានខ្លាំង

6.5 ការទទួលយកបច្ចេកទេស

  • 10-50%
បើអាច សូមបញ្ជាក់ពីបរិមាណ (ចំនួនគ្រួសារ និង/ ឬតំបន់គ្របដណ្តប់):

មានចំនួន​​​ ១៥គ្រួសារដែលអនុវត្តន៍​ការ​ផលិត​ជីកំប៉ុស្តនេះ។

ក្នុងចំណោមគ្រួសារទាំងអស់ដែលអនុវត្តបច្ចេកទេស តើមានប៉ុន្មាន​គ្រួសារ​ដែល​ចង់​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ដោយមិន​ទទួល​បាន​សម្ភារៈ​លើក​​ទឹកចិត្ត/​ប្រាក់ឧបត្ថម្ភ?​:
  • 10-50%
មតិយោបល់:

មាន១៥គ្រួសារកំពុងផលិតជីកំប៉ុស្តដោយមានការគាំទ្រពីអេរ៉ីកុន។ អេរ៉ីកុនគាំទ្រទៅលើការសាងសង់អាងផលិតជីកំប៉ុស្តចំនួន ២អាង ហើយកសិករចំណាយទៅលើវត្ថុធាតុដើមក្នុងការផលិតជីកំប៉ុស្ត។

6.6 ការបន្សុំា

តើថ្មីៗនេះ បច្ចេកទេសនេះត្រូវបានកែតម្រូវ​ដើម្បី​បន្ស៊ាំ​ទៅនឹង​ស្ថាន​ភាព​ប្រែប្រួល​ដែរ​ឬទេ?

បាទ/ចា៎

ផ្សេងៗ​ (សូមបញ្ជាក់):

បង្កើនជីជាតិដី

បញ្ជាក់ពីការបន្ស៊ាំនៃបច្ចេកទេស (ការរៀបចំ, ឧបករណ៍/ប្រភេទ​ ។ល។):

១៥ គ្រួសារនៃអ្នកប្រើប្រាស់ដី​ត្រូវ​បាន​អនុវត្តន៍​បច្ចេកទេស​ដោយមាន​ការគាំទ្រ​ពីគម្រោង​របស់អង្គការ​អេរ៉ីកុន តែទោះយ៉ាងណា​នៅពេលដែល​គម្រោង​នេះ​បានបញ្ចប់ កសិករ​នៅ​បន្តការផលិត​ជីកំប៉ុស្ត​​ដដែល។

6.7 ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាសនៃបច្ចេកទេស

ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាសនៅកន្លែងរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី
ធ្វើឱ្យដីធូរ មិនក្តាំង និងមិនហាប់ណែន។
ថយចុះនូវការប្រើប្រាស់ជីគីមី។
វត្ថុធាតុដើម​ក្នងការ​ផលិតជីកំប៉ុស្ត​អាចរកបាន​នៅក្នុង​តំបន់ដោយ​មិន​ចំណាយ​ថវិកាឡើយ។
ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាស​ ទស្សនៈរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗ
ជីកំប៉ុស្តផ្តល់នូវមីក្រូសរីរាង្គជួយឱ្យដីមាន​ជីជាតិល្អ ដីធូរ ដីផុស ដីមិនហាប់ណែន ដែលធ្វើឱ្យ​ដំណាំស្រូវ​ងាយស្រូប​យក​សារធាតុចិញ្ចឹម។
កាត់បន្ថយការចំណាយលើការទិញជីគីមី​​​​​​​​​ដែលអាច​ជួយឱ្យ​ជីវភាព​របស់កសិករ​ប្រសើរឡើង និងទទួលបាន​ផលិតផល​ដែលមាន​សុវត្ថិភាព(ស្រូវ)។
កសិករមានគោខ្លួនឯង ចំបើង ​អង្កាម និងវត្ថុធាតុដើម​ផ្សេងទៀត​អាចរក​បាន​នៅ​ក្នុងតំបន់​ដោយមិន​ចាំបាច់ចំណាយ​ថវិកា​ក្នុងការ​ទិញ​វត្ថុធាតុដើម។

6.8 ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យនៃបច្ចេកទេស និងវិធីសាស្ត្រដោះស្រាយ

ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យ ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
ខ្វះកម្លាំងពលកម្មក្នងដំណើរការផលិតដូចជាការស្វែងរក​សមាសធាតុសរីរាង្គ​ពីទីកន្លែង​ផ្សេង កម្លាំងពលកម្ម​ក្នុងការ​ជួយ​ចិញ្ច្រាំ​វត្ថុធាតុ​ដើមដូចជា​ចំបើង ស្លឹករុក្ខជាតិ ។ល។ ធ្វើបន្តិចៗម្តង។ ធ្វើទៅតាម​ដំណាក់កាល និងលទ្ធភាព​​ដែលមាន។
ត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់លើការថែទាំ ព្រោះបើមិនមាន​ការត្រួត​ពិនិត្យឱ្យ​បានល្អនោះកំប៉ុស្ត​មិនកាច់ល្អនោទេ។
 ត្រូវត្រួតពិនិត្យវាជាប្រចាំ ការថែមទឹក​នៅពេល​ស្ងួត ត្រូវកាយ​ត្រឡប់ផ្នែក​ណាដែល​​បានកាច់ផ្ទេរទៅ​អាងបន្ទាប់។
ត្រូវទឹកភ្លៀងឬដាក់ទឹកជ្រុលវាមិនកាច់ល្អនោះទេ។ គ្របតង់នៅខែវស្សា និងត្រួត​ពិនិត្យ​លើ​បរិមាណ​ទឹក​កុំឱ្យច្រើន​ហួសកម្រិត។
ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យ ទស្សនៈរបស់អ្នកចងក្រងឬបុគ្គលសំខាន់ៗ តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
ត្រូវចំណាយកម្លាំងពលកម្មច្រើន ព្រមទាំងពេលវេលាក្នុងខណៈពេល​ដែលស​មាជិក​គ្រួសារ​មានការ​ថយចុះ។ ត្រូវឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងអំណត់។
ការផលិតជីកំប៉ុស្តទាមទារឱ្យមានការបណ្តុះបណ្តាល​ត្រឹមត្រូវ​ព្រោះប្រសិន​មិនមាន​ការបណ្តុះ​បណ្តាល​លើ​ការផលិត​ជីកំប៉ុស្ត កសិករ​ដែល​រៀនខ្លួនឯង ឬ​ពីកសិករ​ដ៏ទៃទៀត អាចនឹង​មិនទទួល​បាន​ផលិតផលកំប៉ុស្ត​ដែល​មាន​គុណភាពល្អ។ ជំរុញឱ្យមានការបណ្តុះបណ្តាល ឬមានការ​អនវុត្តន៍​ជាក់ស្តែង។
បរិមាននៃការផលិតជីកំប៉ុស្តមិនអាចគ្រប់គ្រាន់​ទៅតាម​ទំហំផ្ទៃដីស្រែ​ទាំងអស់​ដែលមាន​នោះទេ។ ធ្វើការដាក់ជីកំប៉ុស្តវិលជុំ​ទៅលើស្រែ​ដែល​មាន។

7. ឯកសារយោង និងវេបសាយ

7.1 វិធីសាស្ត្រ/ ប្រភពនៃព័ត៌មាន

  • តាមការចុះទីវាល​ ការស្រាវជ្រាវនៅទីវាល

ចំនួន​៥ កន្លែង

  • ការសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកប្រើប្រាស់ដី

១ នាក់

  • ការសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកជំនាញ/ ឯកទេស

២​ នាក់

  • ការចងក្រងពីរបាកការណ៍ និងឯកសារផ្សេងៗទៀតដែលមាន

7.2 ឯកសារយោងដែលបានចេញផ្សាយ

ចំណងជើង អ្នកនិពន្ធ ឆ្នាំ ISBN:

CEDAC. (2015). Kit of simple Agriculture Technologies. Phnom Penh.

មានប្រភពមកពីណា? ថ្លៃដើមប៉ុន្មាន?

មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សា និងអភិវឌ្ឈន៍កសិកម្មកម្ពុជា (CEDAC). 10000 Riels

7.3 ចូលទៅទាញយកឯកសារដែលពាក់ព័ន្ធតាមបណ្តាញអ៊ិនធឺណែត

ចំណងជើង/ ពណ៌នា:

yutube. (2016). Compost fertilizer, Cambodia. Retrieved June 6, 2017, from

វេបសាយ:

https://video.search.yahoo.com/search/video;_ylt=A0LEVzNzS.BZYvMAdaJXNyoA;_ylu=X3oDMTEyNWNiaW4yBGNvbG8DYmYxBHBvcwMxBHZ0aWQDQjI5NDRfMQRzZWMDc2M-?p=Making+dry+compost+in+cambodia&fr=tightropetb#action=view&id=4&vid=62cb521e7ee9d4cda885eb335043bb32

ការតភ្ជាប់ និងម៉ូឌុល

ពង្រីកមើលទាំងអស់ បង្រួមទាំងអស់

ម៉ូឌុល