បច្ចេកទេស

ការប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តគោកលើ​ដំណាំស្រូវ [ប្រទេសកម្ពុជា]

ជីកំប៉ុស្តគោក

technologies_3215 - ប្រទេសកម្ពុជា

ពិនិត្យមើលគ្រប់ផ្នែក

ពង្រីកមើលទាំងអស់ បង្រួមទាំងអស់
ភាពពេញលេញ៖ 90%

1. ព័ត៌មានទូទៅ

1.2 ព័ត៌មានលម្អិតពីបុគ្គលសំខាន់ៗ និងស្ថាប័នដែលចូលរួមក្នុងការវាយតម្លៃ និងចងក្រងឯកសារនៃបច្ចេកទេស

បុគ្គលសំខាន់ម្នាក់ (ច្រើននាក់)

អ្នកប្រើប្រាស់ដី:

ម៉ុក ​​​​​ម៉ម

អ្នកប្រើប្រាស់ដី

ប្រទេសកម្ពុជា

ប្រធានការិយាល័យកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់​ និងនេសាទ ស្រុកជើងព្រៃ:

លៀងសុង ​​​អ៊ឹម

ការិយាល័យកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ស្រុកជើងព្រៃ

ប្រទេសកម្ពុជា

ឈ្មោះគម្រោងដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃលើបច្ចេកទេស (បើទាក់ទង)
Scaling-up SLM practices by smallholder farmers (IFAD)
ឈ្មោះអង្គភាពមួយ (ច្រើន) ដែលបានចងក្រងឯកសារ/ វាយតម្លៃបច្ចេកទេស (បើទាក់ទង)
Royal University of Agriculture (RUA) - ប្រទេសកម្ពុជា

1.3 លក្ខខណ្ឌទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈ វ៉ូខេត

អ្នកចងក្រង និង(បុគ្គលសំខាន់ៗ)យល់ព្រមទទួលយកនូវលក្ខខណ្ឌនានាទាក់ទងទៅនឹងការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលបានចងក្រងតាមរយៈវ៉ូខេត:

បាទ/ចា៎

1.4 សេចក្តីប្រកាសស្តីពីចីរភាពនៃការពណ៌នាពីបច្ចេកទេស

តើបច្ចេកទេសដែលបានពណ៌នានេះមានបញ្ហាដែលផ្តោតលើការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី, បើដូច្នេះវាមិនអាចត្រូវបានប្រកាសថាជាបច្ចេកទេសនៃការគ្រប់គ្រងប្រកបដោយចីរភាពទេ?

ទេ

2. ការពណ៌នាពីបច្ចេកទេស SLM

2.1 ការពណ៌នាដោយសង្ខេបពីបច្ចេកទេស

និយមន័យបច្ចេកទេស:

ការផលិតជីកំប៉ុស្តគោកដោយផ្សំឡើងពីលាមកគោ ចំបើង អង្កាម ផេះអង្កាម ស្លឹកឈើ កាកសំណល់ពីផ្ទះបាយ និងទឹក ដើម្បីប្រើប្រាស់លើដីស្រែដើម្បីបង្កើនគុណភាពដី និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ជីគីមី។

2.2 ការពណ៌នាលម្អិតពីបច្ចេកទេស

ការពណ៌នា:

ជីកំប៉ុស្ត គឺជាប្រភេទជីធម្មជាតិដែលបានមកពីការរលួយ ឬពុកផុយនៃសារធាតុសរីរាង្គផ្សេងៗ ដែលជួយឱ្យដំណាំលូតលាស់បានល្អជាងការប្រើជីលាមកសត្វ ឬរុក្ខជាតិស្រស់តែមួយមុខៗដោយសារវាបានផលិតឡើងដោយមានសារធាតុសរីរាង្គជាច្រើន។ កសិករអាចផលិតជីកំប៉ុស្តដោយប្រើរយៈពេលខុសៗគ្នា រយៈពេលខ្លី រយៈពេលមធ្យម និងរយៈពេលវែង។ រយៈពេលឆាប់សម្រាប់ការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺត្រឹមតែ១៤ ទៅ១៨ ថ្ងៃ ប៉ុណ្ណោះ គឺអាចយកទៅប្រើប្រាស់បាន រយៈពេលមធ្យម គឺពី ៣ ទៅ ៤ខែ និង រយៈពេលវែងនៃការផលិតកំប៉ុស្ត គឺអាចយកទៅប្រើប្រាស់បានក្រោយរយៈពេល ពី ៥ ទៅ ៦ខែ (CEDAC, 2015)។

ជាទូទៅជីកំប៉ុស្តផ្សំឡើងពីលាមកសត្វ (គោ ក្របី ជ្រូក បសុបក្សី) កាកសំណល់ផ្ទះបាយ ស្លឹករុក្ខជាតិស្រស់ (ដូចជាទន្ទ្រានខែត្រ កំប្លោក ចក សំបកបន្លែ ឬផ្លែឈើ) ។ល។ វានាំមកនូវផលប្រយោជន៍ច្រើនយ៉ាងដូចជា៖ ផ្តល់សារធាតុចិញ្ចឹមដល់រុក្ខជាតិយ៉ាងឆាប់រហ័សបើប្រៀបធៀបការប្រើជាមួយជីស្រស់ ឬជីដែលមិនផុសល្អ។ វាក៏ជាប្រភពនៃមីក្រូសរីរាង្គដែលជួយដល់ដីឱ្យដីមានជីជាតិ ។ ផលិតផលជីកំប៉ុស្ត មិនសូវនាំមកនូវគ្រាប់រុក្ខជាតិផ្សេងៗ ជាពិសេសស្មៅ និងមេរោគ ជំងឺរុក្ខជាតិផ្សេងៗទេដោយពពួកនេះភាគច្រើនត្រូវបានសម្លាប់ក្នុងពេលដែលជីកំពុងពុក ឬកំពុងកាច់ (CEDAC, 2015; YouTube, 2016)។

លោកម៉ម ម៉ុក ដែលជាកសិករក្នុងករណីសិក្សានេះបានអនុវត្តន៍បច្ចេកទេសផលិតជីកំប៉ុស្តគោកតាំងពីឆ្នាំ២០០៨ មក ម្លេះ។ កំប៉ុស្តត្រូវបានផលិតពីវត្ថុធាតុដើមដូចជា៖ ចំបើង លាមកគោ ស្លឹករុក្ខជាតិបៃតង អង្កាម ផេះអង្កាម កាកសំណល់ផ្ទះបាយ និងទឹកជាដើម។ ការផលិតជីកំប៉ុស្តនេះ គឺសំខាន់សម្រាប់ប្រើប្រាស់លើផ្ទៃដីដាំស្រូវ។


ទិសដៅសំខាន់របស់គាត់ក្នុងការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺដើម្បីឱ្យផលិតកម្មដំណាំស្រូវទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ និងមានសុវត្ថិភាពដោយកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ជីគីមី។ មុនអនុវត្តន៍ការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺផលិតកម្មដំណាំស្រូវទទួលទិន្នផលបានត្រឹមតែ ៤តោន/ហិកតា និងប្រើប្រាស់បរិមាណជីអ៊ុយរ៉េខ្ពស់ ៥បាវ/ហិកតា។ក្រោយពីផ្លាស់ប្តូរការអនុវត្តន៍ការដាំដំណាំស្រូវដោយប្រើជីគីមី មកប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្ត កសិករសម្គាល់ឃើញថាទិន្នផលស្រូវមានការកើនឡើងដោយអាចទទួលទិន្នផល ៥-៦តោន/ហិកតា និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ជីគីមីមកត្រឹមតែ ១-២ បាវ/ហិកតា តែប៉ុណ្ណោះ។ នេះមានន័យថាការប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តបានកាត់បន្ថយការចំណាយលើការទិញជីគីមី។ ម្យ៉ាងវិញទៀតកសិករចំណេញពីការផលិតជីកំប៉ុស្តដោយសារវត្ថុធាតុដើមដូចជា លាមកគោជារបស់ខ្លួនដោយមិនចំណាយថវិកាក្នុងការទិញ និងស្វែងរកវត្ថុធាតុដើមនានាផ្សេងទៀតដែលមានស្រាប់នៅក្នុងតំបន់ដោយពុំចំណាយថវិកា។

បច្ចេកទេសនេះ គឺជាការអនុវត្តន៍មួយដ៏ល្អនៃការគ្រប់គ្រងដីប្រកបដោយចីរភាពក្នុងការបង្កើនជីជាតិដី ដែលធ្វើឱ្យដីស្រែធូរ មិនហាប់ណែន បង្កើនសារធាតុសរីរាង្គដល់ដី ជម្រុញដំណើរការរបស់មីក្រូសរីរាង្គដែលមានប្រយោជន៍ និងងាយស្រួលឱ្យដំណាំស្រូវលុះលូតលាស់បានល្អ។ បញ្ហាប្រឈមក្នុងការផលិតជីកំប៉ុស្តក៏មានជួបប្រទះផងដែរដោយសារតែបរិមាណកំប៉ុស្តដែលផលិតបាន គឺមិនអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ដាក់ដីស្រែទំហំ ១.៣០ ហិកតា នោះទេ ដូចនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំកំប៉ុស្តដែលកសិករផលិតបាន គឺដាក់លើផ្ទៃដីតែ ០.៥០-០.៦០ហិកតា តែប៉ុណ្ណោះ ដោយដាក់វិលជុំគ្នាជារៀងរាល់ឆ្នាំលើផ្ទៃដីទាំងអស់ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតការផលិតក៏ត្រូវការចំណាយកម្លាំងពលកម្ម ក្នុងខណៈពេលដែលសមាជិកនៅក្នុងគ្រួសាររបស់លោក ម៉ម ម៉ុក មានការថយចុះក្នុងការដើរប្រមូលវត្ថុធាតុដើម និងត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំនៅគ្រប់ដំណាក់កាលនៃការផលិតជីកំប៉ុស្តអំឡុងពេលកំប៉ុស្តកាច់។ គាត់ត្រូវត្រួតពិនិត្យជីកំប៉ុស្តជាប្រចាំ រួមទាំងការបន្ថែមទឹក បន្ថែមវត្ថុធាតុដើម។ បន្ទាប់ពី៣ខែគាត់ត្រូវផ្ទេរកំប៉ុស្តដែលកាច់រួចទៅអាងមួយទៀតសម្រាប់ស្តុកទុក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយកសិករ នៅតែពេញចិត្ត និងបន្តនូវការផលិតជីកំប៉ុស្តដោយសារវាបានផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ច្រើន។

ការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺធ្វើឡើងដោយការសាងសង់ជាអាងចំនួន២ ធ្វើអំពីឥដ្ឋដែលអាចប្រើប្រាស់បានយូរដោយមិនមានសង់ជារោងនោះទេ ដូចនេះនៅពេលខែវស្សា អាចប្រើប្រាស់តង់គ្របជំនួសវិញ។ ការផលិតជីកំប៉ុស្តគោក មានដំណើរការដូចតទៅ៖ ជំហានទី១ គឺនៅក្នុងអាងទី១ត្រូវរៀបកំទេចចំបើងដែលចិញ្ច្រាំឱ្យល្អិតរួចហើយ និងអង្កាមដោយរៀបដាក់នៅបាតអាងកម្រាស់ ៣០ សង់ទីម៉ែត្ររួចស្រោចទឹកមួយសារដើម្បីឱ្យកំទេចកំទីចំបើង និងអង្កាមជោគទឹកបានល្អ។ ជំហានទី២ ត្រូវយកលាមកគោមកដាក់ពីលើកំទេចកកំទីចំបើងដោយរៀបកម្រាស់ ២០ សង់ទីម៉ែត្រ និងបន្ទាប់មកទៀតរែងផេះអង្កាម ឬផេះដែលបានមកពីផ្ទះបាយដាក់ពីលើលាមកគោរួចហើយធ្វើការស្រោចទឹកម្តងទៀតឱ្យសព្វ។ ជំហានចុងក្រោយ ត្រូវយកស្លឹកទន្ទ្រានខែត្រ ឬស្លឹករុក្ខជាតិបៃតងដែលចិញ្ច្រាំរួចហើយមកដាក់ពីលើស្រទាប់នេះកម្រាស់ ៣០ សង់ទីម៉ែត្រ រួចធ្វើការស្រោចទឹក។ ការរៀបចំជាស្រទាប់ គឺធ្វើឡើងនៅពេលជាមួយគ្នារហូតអាងពេញ។ ការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺមិនប្រកាន់ទៅលើពេលវេលានោះទេ អាស្រ័យទៅលើវត្ថុធាតុដើមដែលមាន និងស្វែងរកបាននៅក្នុងតំបន់រួមជាមួយកម្លាំងពលកម្មក្នុងការចូលរួមផលិត។


ជីកំប៉ុស្តត្រូវបានដឹកជញ្ជូនទៅស្រែតាមរយៈរទេះគោនៅក្នុងអំឡុងចុងខែមេសា ឬខែឧសភា នៅពេលដែលដីស្រែមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លះ ដីស្រែមានសំណើម ជៀសវាងការដាក់ជីកំប៉ុស្តនៅពេលដែលដីស្រែស្ងួត និងមានកម្តៅថ្ងៃក្តៅខ្លាំងដែលអាចប៉ះពាល់គុណភាពរបស់ជីកំប៉ុស្ត។

2.3 ​រូបភាពនៃបច្ចេកទេស

2.5 ប្រទេស/តំបន់/ទីតាំងកន្លែង ដែលបច្ចេកទេសត្រូវបានអនុវត្ត និងបានគ្រប់ដណ្តប់ដោយការវាយតម្លៃនេះ

ប្រទេស:

ប្រទេសកម្ពុជា

តំបន់/រដ្ឋ/ខេត្ត:

ភូមិវត្តចាស់ ឃុំបារាយណ៍ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម

បញ្ជាក់ពីការសាយភាយនៃបច្ចេកទេស:
  • អនុវត្តនៅកន្លែងជាក់លាក់មួយ/ ប្រមូលផ្តុំនៅតំបន់តូចៗ

2.6 កាលបរិច្ឆេទនៃការអនុវត្ត

បង្ហាញឆ្នាំនៃការចុះអនុវត្ត:

2008

2.7 ការណែនាំពីបច្ចេកទេស

សូមបញ្ជាក់តើបច្ចេកទេសត្រូវបានណែនាំឱ្យអនុវត្តដោយរបៀបណា:
  • តាមរយៈគម្រោង / អន្តរាគមន៍ពីខាងក្រៅ
មតិយោបល់ (ប្រភេទនៃគម្រោង ។ល។):

ការធ្វើជីកំប៉ុស្តនេះចេះតាមរយៈគម្រោង អេរីុកុន ពេលគម្រោងចប់នៅតែបន្តធ្វើវារហូត។

3. ចំណាត់ថ្នាក់នៃបច្ចេកទេស SLM

3.1 គោលបំណងចម្បង (១​ ឬច្រើន)​ នៃបច្ចេកទេសនេះ

  • ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវផលិតកម្ម
  • កាត់បន្ថយ, បង្ការ, ស្តារឡើងវិញនូវការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី
  • អភិរក្សប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី
  • បន្ស៊ាំទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ/គ្រោះមហន្តរាយ និងផលប៉ះពាល់របស់វា

3.2 ប្រភេទដីប្រើប្រាស់មួយប្រភេទ (ច្រើនប្រភេទ) ដែលបានអនុវត្តបច្ចេកទេស

ដីដាំដំណាំ

ដីដាំដំណាំ

  • ដំណាំប្រចាំឆ្នាំ
  • ស្រូវ
ចំនួនសារដែលដាំដំណាំក្នុងមួយឆ្នាំ:
  • 1
មតិយោបល់:

មានចិញ្ចឹមគោ ៥ ក្បាល

3.3 បន្ទាប់ពីអនុវត្តបច្ចេកទេស តើដីប្រើប្រាស់មានការប្រែប្រួលដែររឺទេ?

មតិយោបល់:

ពីមុនប្រើជីគីមីច្រើន និងលាមកគោតិចតួច។

3.4 ការផ្គត់ផ្គង់ទឹក

ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកនៅកន្លែងអនុវត្តបច្ចេកទេស:
  • ទឹកភ្លៀង និងប្រព័ន្ធស្រោចស្រព

3.5 ក្រុម SLM ដែលបច្ចេកទេសស្ថិតនៅក្នុង

  • ការគ្រប់គ្រងជីជាតិដីតាមបែបចម្រុះ
  • ការគ្រប់គ្រងកាកសំណល់/ ការគ្រប់គ្រងទឹកកង្វក់

3.6 វិធានការ SLM ដែលបញ្ចូលនូវបច្ចេកទេស

វិធានការក្សេត្រសាស្ត្រ

វិធានការក្សេត្រសាស្ត្រ

  • A2: សារធាតុសរីរាង្គ/ជីជាតិដី

3.7 កំណត់ប្រភេទនៃការធ្លាក់ចុះគុណភាពដីសំខាន់ៗដែលបច្ចេកទេសនេះបានដោះស្រាយ

ការធ្លាក់ចុះសារធាតុគីមីក្នុងដី

ការធ្លាក់ចុះសារធាតុគីមីក្នុងដី

  • Cn: ការថយចុះជីជាតិ និងកាត់បន្ថយបរិមាណសារធាតុសរីរាង្គ (មិនកើតឡើងដោយការហូរច្រោះទេ)
ការបាត់បង់រូបសាស្ត្រនៃដី

ការបាត់បង់រូបសាស្ត្រនៃដី

  • Pc: ការហាប់ណែន
ការធ្លាក់ចុះជីវសាស្ត្រនៃដី

ការធ្លាក់ចុះជីវសាស្ត្រនៃដី

  • Bl: ការបាត់បង់មីក្រូ និងម៉ាក្រូសរីរាង្គរបស់ដី

3.8 ការពារ កាត់បន្ថយ ឬស្តារឡើងវិញនៃការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

បញ្ជាក់ពីគោលដៅរបស់បច្ចេកទេស ដែលផ្តោតទៅការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី:
  • ការការពារការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី
  • ការកាត់បន្ថយការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

4. បច្ចេកទេសជាក់លាក់ សកម្មភាពអនុវត្ត ធាតុចូល និងថ្លៃដើម

4.1 គំនូសបច្ចេកទេសនៃបច្ចេកទេសនេះ

លក្ខណៈពិសេសនៃបច្ចេកទេស (ទាក់ទងនឺងគំនូរបច្ចេកទេស):

អាងជីកំប៉ុស្តមានពីរគឺអាងទីមួយមានទំហំ៤ម៉ែត្រការ៉េ (ទទឹង ១ម៉ែត្រ បណ្តោយ ៤ ម៉ែត្រ) សម្រាប់ផលិតជីកំប៉ុស្ត និងអាងទីពីរ មានទំហំ ៤ម៉ែត្រការ៉េ (ទទឹង១ម៉ែត្រ បណ្តោយ៤ម៉ែត្រ) សម្រាប់ស្តារជីកំប៉ុស្តនៅពេលវាកាច់ ជម្រៅអាងទាំង២ គឺជម្រៅ១ម៉ែត្រ។ នៅបាតអាងនីមួយៗមានចោះរន្ធចំនួន ៤ នៅជ្រុងបាតអាងខាងក្រោមសម្រាប់ឱ្យឧស្ម័នចេញ។
អ្នកប្រើប្រាស់ដីផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺចាប់ផ្តើមពីខែ ១១ ហើយខែ ០៥ អាចប្រើប្រាស់បាននៅលើផ្ទៃដីស្រែ។
វត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិតជាជីកំប៉ុស្តមានដូចជា លាមកគោ ស្លឺករុក្ខជាតិខៀវ អង្កាម ផេះអង្កាម កាកសំណល់ផ្ទះបាយ និងទឹកជាដើម។

ឈ្មោះអ្នកនិពន្ធ:

ឃួន សុផល

កាលបរិច្ឆេទ:

08/05/2017

4.2 ព័ត៌មានទូទៅដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការគណនាធាតុចូល និងថ្លៃដើម

កំណត់របៀបនៃការគណនាថ្លៃដើម និងធាតុចូល:
  • ក្នុងឯកតាបច្ចេកទេស
ផ្សេងៗ/ រូបិយប័ណ្ណជាតិ (បញ្ជាក់):

រៀល

បើពាក់ព័ន្ធសូមកំណត់អត្រាប្តូរប្រាក់ពីដុល្លាទៅរូបិយប័ណ្ណតំបន់ (ឧ.​​ 1 ដុល្លារ​ = 79.9 រៀលនៃរូបិយប័ណ្ណប្រេស៊ីល) ៖ 1 ដុល្លារ =:

4000,0

កំណត់ថ្លៃឈ្នួលជាមធ្យមនៃការជួលកម្លាំងពលកម្មក្នុងមួយថ្ងៃ:

25000 រៀល

4.3 សកម្មភាពបង្កើត

សកម្មភាព រយៈពេល​ (រដូវកាល)
1. ធ្វើអាងជីកំប៉ុស្ត ខែ ០៥
2. រកវត្ថុធាតុដើម ខែ០៨
3. ដាក់ផេះអង្កាម ខែ០៨
មតិយោបល់:

នៅក្នុងដំណើរការផលិតជីកំប៉ុស្ត គឺមិនត្រូវឱ្យមានប្លាស្ទិកចូលនោះទេ ប្រសិនបើមានថង់ប្លាស្ទិកនៅក្នុងកំប៉ុស្តវាប៉ះពាល់ដល់ដីស្រែ។

4.4 ថ្លៃដើម និងធាតុចូលដែលត្រូវការសម្រាប់ការបង្កើតបច្ចេកទេស

បញ្ជាក់ពីធាតុចូល ឯកតា បរិមាណ ថ្លៃដើមក្នុងមួយឯកតា ថ្លៃធាតុចូលសរុប % នៃថ្លៃដើមដែលចំណាយដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី
កម្លាំងពលកម្ម សាងសង់អាងផលិតជីកំប៉ុស្ត ថ្ងៃ 4,0 15000,0 60000,0 100,0
ជី និងសារធាតុពុល លាមកគោ គោយន្ត 5,0 300000,0 1500000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ ឥដ្ឋ ដុំ 900,0 140,0 126000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ស៊ីម៉ង់ បេ 6,0 20000,0 120000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ខ្សាច់ គីប 2,0 40000,0 80000,0
សម្ភារៈសាងសង់ តង់ ដុំ 1,0 40000,0 40000,0
សម្ភារៈសាងសង់ ចបកាប់ ចបកាប់ 1,0 15000,0 15000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ បង្គី គូ 1,0 4000,0 4000,0
សម្ភារៈសាងសង់ កាំបិត ផ្លែ 1,0 15000,0 15000,0 100,0
សម្ភារៈសាងសង់ ពូថៅ ផ្លៃ 1,0 10000,0 10000,0 100,0
ថ្លៃដើមសរុបក្នុងការបង្កើតបច្ចេកទេស 1970000,0
ថ្លៃដើមសរុបក្នុងការបង្កើតបច្ចេកទេសគិតជាដុល្លារ 492,5
មតិយោបល់:

អេរីុកុនជាអ្នកជួយឧបត្ថម្ភថវិកាលើការសាងសង់អាង។ ចំណែកកសិករត្រូវរកវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិតជីកំប៉ុស្តតែប៉ុណ្ណោះ។ ចំពោះវត្ថុធាតុដើមដូចជាលាមកគោ គឺមិនបានទិញនោះទេដោយសារគាត់មានគោខ្លួនឯង ដូចនេះមានការលំបាកក្នុងការកំណត់ថ្លៃ។ ចំណែកផេះអង្កាម ចំបើង និងវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀត គាត់មិនបានទិញ គឺប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមដែលខ្លួមានស្រាប់ និងស្វែងរកនៅក្នុងតំបន់។

4.5 សកម្មភាពថែទាំ

សកម្មភាព ពេលវេលា/ ភាពញឹកញាប់
1. ស្រោចទឹក (ធ្វើដោយខ្លួនឯង) ពេលវាស្ងួត
2. ផ្ទេរទៅអាងផ្សេងពេលវាកាច់ រៀរាល់០២ខែ ឬ០៣ខែម្តង ត្រួតពិនិត្យមើល
3. បន្ថែមវត្ថូធាតុដើម ០៣ ខែម្តង
មតិយោបល់:

ប្រសិនបើមានកម្លាំងពលកម្មគ្រប់គ្រាន់គេអាចផលិតជីកំប៉ុស្តបាន ៤ដង ក្នុងមួយឆ្នាំ។

4.6 កំណត់ថ្លៃដើមសម្រាប់ការថែទាំ/ សកម្មភាពរបស់បច្ចេកទេស (ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំ)

ប្រសិនបើមិនអាចបំបែកតម្លៃដើមក្នុងតារាងខាងក្រោមទេ សូមផ្តល់នូវតម្លៃប៉ាន់ស្មានសរុបក្នុងការថែទាំបច្ចេកទេសនោះ:

200000,0

មតិយោបល់:

កសិករមិនបានចំណាយប្រាក់ឈ្នួលលើការថែទាំនោះទេដោយសារគាត់ធ្វើដោយខ្លួនឯង ដូចនេះពិបាកក្នុងការគណនាថ្ងៃថែទាំ។

4.7 កត្តាសំខាន់បំផុតដែលមានឥទ្ធិពលដល់ការចំណាយ

ពណ៌នាពីកត្តាប៉ះពាល់ចម្បងៗទៅលើថ្លៃដើម:

កសិករមិនបានជួលកម្លាំងពលកម្មខាងក្រៅក្នុងការជួយផលិតកំប៉ុស្តនោះទេ គឺគាត់ធ្វើវាដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ បញ្ហាប្រឈមមួយវិញទៀតខាងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដោយសារមិនមានថវិកាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចិញ្ចឹមគោឱ្យបានច្រើនដើម្បីទទួលបានលាមកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផលិតជាជីកំប៉ុស្តនោះទេ។

5. លក្ខណៈបរិស្ថានធម្មជាតិ និងមនុស្ស

5.1 អាកាសធាតុ

បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំ
  • < 250 មម
  • 251-500 មម
  • 501-750 មម
  • 751-1,000 មម
  • 1,001-1,500 មម
  • 1,501-2,000 មម
  • 2,001-3,000 មម
  • 3,001-4,000 មម
  • > 4,000 មម
កំណត់បរិមាណទឹកភ្លៀង (បើដឹង) ជា មីលីម៉ែត្រ:

1095,30

លក្ខណៈពិសេស/ មតិយោបល់លើរដូវភ្លៀង:

បរិមាណទឹកភ្លៀងឆ្នាំ ២០១៥ មានចំនួន ១០៩៥.៣០ ម.ម ចំណែកនៅឆ្នាំ២០១៤ មានរហូតដល់ ១៣២២.១ ម.ម រីឯឆ្នាំ ២០១៣ មានចំនួន ១៤៦៦.៩ ម.ម។

បញ្ជាក់ឈ្មោះឯកសារយោងនៃស្ថានីយឧតុនិយម:

ក្រសួងធនធានទឹក និងឧត្ដុនិយម (២០១៥)

តំបន់កសិអាកាសធាតុ
  • មានភ្លៀងមធ្យម

5.2 សណ្ឋានដី

ជម្រាលជាមធ្យម:
  • រាបស្មើ (0-2%)
  • ជម្រាលតិចតួច (3-5%)
  • មធ្យម (6-10%)
  • ជម្រាលខ្ពស់បន្តិច (11-15%)
  • ទីទួល (16-30%)
  • ទីទួលចោត (31-60%)
  • ទីទួលចោតខ្លាំង (>60%)
ទម្រង់ដី:
  • ខ្ពង់រាប
  • កំពូលភ្នំ
  • ជម្រាលភ្នំ
  • ជម្រាលទួល
  • ជម្រាលជើងភ្នំ
  • បាតជ្រលងភ្នំ
តំបន់តាមរយៈកម្ពស់ :
  • 0-100 ម​
  • 101-500 ម
  • 501-1,000 ម
  • 1,001-1,500 ម
  • 1,501-2,000 ម
  • 2,001-2,500 ម
  • 2,501-3,000 ម
  • 3,001-4,000 ម
  • > 4,000 ម
បញ្ជាក់ថាតើបច្ចេកទេសនេះត្រូវបានអនុវត្តន៍នៅក្នុង:
  • មិនពាក់ព័ន្ធទាំងអស់

5.3 ដី

ជម្រៅដីជាមធ្យម:
  • រាក់ខ្លាំង (0-20 សម)
  • រាក់ (21-50 សម)
  • មធ្យម (51-80 សម)
  • ជ្រៅ (81-120 សម)
  • ជ្រៅខ្លាំង (> 120 សម)
វាយនភាពដី (ស្រទាប់លើ):
  • មធ្យម (ល្បាយ, ល្បាប់)
វាយនភាពដី (> 20 សម ស្រទាប់ក្នុង):
  • មធ្យម (ល្បាយ, ល្បាប់)
សារធាតុសរីរាង្គនៅស្រទាប់ដីខាងលើ:
  • មធ្យម (1-3%)
បើអាចសូមភ្ជាប់ការពណ៌នាពីដីឱ្យបានច្បាស់ ឬព័ត៌មានដែលអាចទទួលបាន ឧ. ប្រភេទដី, pH ដី/ ជាតិអាស៊ីត, សមត្ថភាពផ្លាស់ប្តូរកាចុង, វត្តមាននីត្រូសែន, ភាពប្រៃ ។ល។:

ដីជម្រៅ ៣ ម៉ែត្រជាថ្មស និងថ្មខ្មៅ

5.4 ទឹកដែលអាចទាញមកប្រើប្រាស់បាន និងគុណភាពទឹក

នីវ៉ូទឹកក្រោមដី:

< 5 ម

ទឹកលើដីដែលអាចទាញយកប្រើប្រាស់បាន:

ល្អ

គុណភាពទឹក (មិនបានធ្វើប្រត្តិកម្ម):

ទឹកពិសារដែលគ្មានគុណភាព (តម្រូវឱ្យមានការសំអាត)

តើមានបញ្ហាភាពទឹកប្រៃហូរចូលមកដែរឬទេ?

ទេ

តើទឹកជំនន់កំពុងកើតមាននៅតំបន់នេះដែររឺទេ?

បាទ/ចា៎

ភាពទៀងទាត់:

ម្តងម្កាល

មតិយោបល់ និងលក្ខណៈពិសេសផ្សេងៗទៀតលើគុណភាព និងបរិមាណទឹក​ :

ទឹកត្រូវធ្វើការចម្រោះ ហើយយកមកដាំឱ្យពុះទើបមានសុវត្ថិភាពក្នុងការបរិភោគ។

5.5 ជីវៈចម្រុះ

ភាពសម្បូរបែបនៃប្រភេទ:
  • កម្រិតមធ្យម
ភាពសម្បូរបែបនៃទីជម្រក:
  • ទាប

5.6 លក្ខណៈនៃអ្នកប្រើប្រាស់ដីដែលអនុវត្តបច្ចេកទេស

នៅមួយកន្លែង ឬពនេចរ :
  • នៅមួយកន្លែង
ទីផ្សារនៃប្រព័ន្ធផលិតកម្ម:
  • ពាក់កណ្តាលពាណិជ្ជកម្ម (ផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯង/ ពាណិជ្ជកម្ម)
ចំណូលក្រៅកសិកម្ម:
  • តិចជាង 10% នៃចំណូល
កម្រិតជីវភាព:
  • មធ្យម
ឯកជន ឬក្រុម:
  • ធ្វើខ្លួនឯង/ គ្រួសារ
កម្រិតប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្ត:
  • ប្រើកម្លាំងពលកម្ម
យេនឌ័រ:
  • បុរស
អាយុរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី:
  • មនុស្សចាស់
សូមបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតអំពីអ្នកប្រើប្រាស់ដី:

កសិករអាយុ ៦៦ ឆ្នាំ។

5.7 ទំហំផ្ទៃដីជាមធ្យមនៃដីប្រើប្រាស់ដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី ក្នុងការអនុវត្ត​បច្ចេកទេស

  • < 0.5 ហិកតា
  • 0.5-1 ហិកតា
  • 1-2 ហិកតា
  • 2-5 ហិកតា
  • 5-15 ហិកតា
  • 15-50 ហិកតា
  • 50-100 ហិកតា
  • 100-500 ហិកតា
  • 500-1,000 ហិកតា
  • 1,000-10,000 ហិកតា
  • > 10,000 ហិកតា
តើផ្ទៃដីនេះចាត់ទុកជាទំហំកម្រិតណាដែរ ខ្នាតតូច មធ្យម ឬខ្នាតធំ (ធៀបនឹងបរិបទតំបន់)?
  • ខ្នាតមធ្យម
មតិយោបល់:

ដីស្រែផ្ទាល់ខ្លួន ០.៧០ហិកតា ដីស្រែជួលគេ ០.៨០ ហិកតា។

5.8 ភាពជាម្ចាស់ដី កម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ដី និងកម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ទឹក

ភាពជាម្ចាស់ដី:
  • ឯកជន មានកម្មសិទ្ធ
  • ដីជួលគេ
កម្មសិទ្ធិប្រើប្រាស់ដី:
  • កិច្ចសន្យាជួល
  • ឯកជន
កម្មសិទ្ធប្រើប្រាស់ទឹក:
  • អាស្រ័យផលសេរី (មិនមានការកំណត់)

5.9 ការប្រើប្រាស់សេវាកម្ម និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ

សុខភាព:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ការអប់រំ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ជំនួយបច្ចេកទេស:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ការងារ (ឧ. ការងារក្រៅកសិដ្ឋាន):
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ទីផ្សារ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ថាមពល:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ផ្លូវ និងការដឹកជញ្ជូន:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
ទឹកផឹក និងអនាម័យ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ
សេវាកម្មហិរញ្ញវត្ថុ:
  • មិនល្អ
  • មធ្យម
  • ល្អ

6. ផលប៉ះពាល់ និងការសន្និដ្ឋាន

6.1 ផលប៉ះពាល់ក្នុងបរិវេណអនុវត្តបច្ចេកទេសដែលកើតមាន

ផលប៉ះពាល់លើសេដ្ឋកិច្ចសង្គម

ផលិតផល

ផលិតកម្មដំណាំ

ថយចុះ
កើនឡើង
គុណភាពមុន SLM:

៤ តោន/ហិកតា

គុណភាពក្រោយ SLM:

៥ -៦ តោន/ហិកតា

គុណភាពដំណាំ

ថយចុះ
កើនឡើង
គុណភាពមុន SLM:

៤០%

គុណភាពក្រោយ SLM:

៨០%

មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដំណាំមានគុណភាពល្អពេលប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្ត ហើយដីមានសំណើមល្អ។

ហានិភ័យនៃភាពបរាជ័យរបស់​​ផលិតកម្ម

កើនឡើង
ថយចុះ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ហានិភ័យលើផលិតកម្មមានការថយចុះដោយសារគាត់អាចផលិតនូវដំណាំដែលមានគុណភាពល្អដោយប្រើប្រាសស់ធាតុចូលកសិកម្មនៃជីគីមីទាប និងអាចតម្រូវទៅតាមទីផ្សាររបស់អ្នកទិញ។ ស្រូវរបស់គាត់ដែលដាំដុះដោយប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តអាចលក់បាននៅក្នុងតម្លៃខ្ពស់។ ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវផ្ការំដួអាចលក់បានក្នុងតម្លៃ ១៥០០ រៀល/គ.ក ប៉ុន្តែប្រសិនគាត់ប្រើប្រាស់ជីគីមីខ្ពស់គាត់អាចលក់បានត្រឹមតម្លៃប្រហែល ១០០០ រៀល/គ.ក តែប៉ុណ្ណោះ។

ចំណូល និងថ្លៃដើម

ការចំណាយលើធាតុចូលកសិកម្ម

កើនឡើង
ថយចុះ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

វត្ថុធាតុដើមដូចជាលាមកគោ ចំបើង ផេះ គឺមានផ្ទាល់ខ្លួន ចំណែកវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀតអាចដើររកបាននៅក្នុងតំបន់ ដោយមិនចាំបាច់ចំណាយថវិកាឡើយ។

ចំណូលក្នុងកសិដ្ឋាន

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដោយសារទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

បន្ទុកការងារ

កើនឡើង
ថយចុះ

ផលប៉ះពាល់ទៅលើវប្បធម៌សង្គម

សន្តិសុខស្បៀង/ ភាពគ្រប់គ្រាន់ខ្លួនឯង

កាត់បន្ថយ
ប្រសើរជាងមុន

ស្ថានភាពសុខភាព

អាក្រក់ជាងមុន
ប្រសើរជាងមុន
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ដំណាំមានគុណភាពល្អដោយប្រើប្រាស់ធាតុចូលកសិកម្មនៃជីគីមីទាបដែលល្អសម្រាប់សុខភាព។

ចំណេះដឹង SLM / ការធ្លាក់ចុះគុណភាពដី

កាត់បន្ថយ
ប្រសើរជាងមុន
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្តកាត់បន្ថយឱនភាពដី។ ដីធូរជាងមុន និងបង្កើនមីក្រូសរីរាង្គនៅក្នុងដីដូចជា ជន្លេនជាដើម។

ផលប៉ះពាល់ទៅលើអេកូឡូស៊ី

វដ្តទឹក/លំហូរ

បរិមាណទឹក

ថយចុះ
កើនឡើង

គុណភាពទឹក

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ប្រសិនប្រើជីគីមីគឺប៉ះពាល់ដល់ទឹក ដី

ដី

សំណើមដី

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

តាមការសម្គាល់របស់កសិករ ដីដែលប្រើជីកំប៉ុស្តនៅពេលដែលគាត់ជីកដីនៅស្រទាប់ខាងក្នុង គឺមានសំណើម។

ដីប្រេះ

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវវាយនភាពរបស់ដី និងទម្រង់របស់ដី។

ដីហាប់

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ

វដ្តនៃសារធាតុចិញ្ចឹម/ការទទួល​​បាន

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

កំប៉ុស្តធ្វើឱ្យដីសម្បូរជន្លេន

សារធាតុសរីរាង្គដី/ការបូនក្រោមដី

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

បង្កើនភាវរស់នៅក្នុងដីដូចជា៖ ជន្លេន ខ្ចង កង្កែប សត្វស្រមោច ពីងពាង សត្វកណ្តៀរ។ល។

ជីវចម្រុះ៖ ដំណាំ, សត្វ

ភាពសម្បូរបែបនៃរុក្ខជាតិ

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

ជីកំប៉ុស្តផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ពូជស្រូវផ្សេងៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍៖ ដាំស្រូវពូជផ្ការំដួល ឬពូជស្រូវរាំងជ័យ ដំណាំដុះលូតលាស់ល្អ និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

ប្រភេទសត្វមានប្រយោជន៍

ថយចុះ
កើនឡើង
មតិ​យោបល់/ ការបញ្ជាក់:

កើនឡើងនូវសត្វជន្លេន ខ្ចង សត្វស្រមោច សត្វកណ្តៀរ ជាដើម។ល។

6.2 ផលប៉ះពាល់ក្រៅបរិវេណអនុវត្តបច្ចេកទេសដែលកើតមាន

ខូចខាតដល់ស្រែអ្នកជិតខាង

កើនឡើង
កាត់បន្ថយ

6.3 ភាពប្រឈម និងភាពរួសនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងគ្រោះអាកាសធាតុ/ គ្រោះមហន្តរាយ (ដែលដឹងដោយអ្នកប្រើប្រាស់ដី)

ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ

ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
រដូវកាល កើនឡើង ឬថយចុះ លក្ខណៈឆ្លើយតបនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
សីតុណ្ហភាពប្រចាំឆ្នាំ កើនឡើង ល្អ
បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំ ថយចុះ មធ្យម
បរិមាណទឹកភ្លៀងប្រចាំរដូវកាល សើម/រដូវភ្លៀង កើនឡើង ល្អ

គ្រោះអាកាសធាតុ (មហន្តរាយ) ​

គ្រោះមហន្តរាយជីវៈសាស្ត្រ
លក្ខណៈឆ្លើយតបនៃបច្ចេកទេសទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
ការរាតត្បាតនៃជំងឺ មធ្យម
ការមានបញ្ហាសត្វល្អិត/ដង្កូវ មធ្យម

6.4 ការវិភាគថ្លៃដើម និងអត្ថប្រយោជន៍

តើផលចំណេញ និងថ្លៃដើមត្រូវបានប្រៀបធៀបគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច (ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី)?
រយៈពេលខ្លី:

វិជ្ជមាន

រយៈពេលវែង:

វិជ្ជមាន

តើផលចំណេញ និងការថែទាំ/ ជួសជុលត្រូវបានប្រៀបធៀបគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច (ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី)?
រយៈពេលខ្លី:

វិជ្ជមាន

រយៈពេលវែង:

វិជ្ជមានខ្លាំង

6.5 ការទទួលយកបច្ចេកទេស

  • 11-50%
បើអាច សូមបញ្ជាក់ពីបរិមាណ (ចំនួនគ្រួសារ និង/ ឬតំបន់គ្របដណ្តប់):

មានចំនួន ១៥គ្រួសារដែលអនុវត្តន៍ការផលិតជីកំប៉ុស្តនេះ។

ក្នុងចំណោមគ្រួសារទាំងអស់ដែលបានអនុវត្តបច្ចេកទេស តើមានប៉ុន្មាន​គ្រួសារ​ដែល​ចង់​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ដោយមិន​ទទួល​បាន​សម្ភារៈ​លើក​​ទឹកចិត្ត/​ប្រាក់ឧបត្ថម្ភ?​:
  • 11-50%
មតិយោបល់:

មាន១៥គ្រួសារកំពុងផលិតជីកំប៉ុស្តដោយមានការគាំទ្រពីអេរ៉ីកុន។ អេរ៉ីកុនគាំទ្រទៅលើការសាងសង់អាងផលិតជីកំប៉ុស្តចំនួន ២អាង ហើយកសិករចំណាយទៅលើវត្ថុធាតុដើមក្នុងការផលិតជីកំប៉ុស្ត។

6.6 ការបន្សុំា

តើថ្មីៗនេះ បច្ចេកទេសនេះត្រូវបានកែតម្រូវ​ដើម្បី​បន្ស៊ាំ​ទៅនឹង​ស្ថាន​ភាព​ប្រែប្រួល​ដែរ​ឬទេ?

បាទ/ចា៎

ផ្សេងៗ​ (សូមបញ្ជាក់):

បង្កើនជីជាតិដី

បញ្ជាក់ពីការបន្ស៊ាំនៃបច្ចេកទេស (ការរៀបចំ, ឧបករណ៍/ប្រភេទ​ ។ល។):

១៥ គ្រួសារនៃអ្នកប្រើប្រាស់ដីត្រូវបានអនុវត្តន៍បច្ចេកទេសដោយមានការគាំទ្រពីគម្រោងរបស់អង្គការអេរ៉ីកុន តែទោះយ៉ាងណានៅពេលដែលគម្រោងនេះបានបញ្ចប់ កសិករនៅបន្តការផលិតជីកំប៉ុស្តដដែល។

6.7 ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាសនៃបច្ចេកទេស

ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាសនៅកន្លែងរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី
ធ្វើឱ្យដីធូរ មិនក្តាំង និងមិនហាប់ណែន។
ថយចុះនូវការប្រើប្រាស់ជីគីមី។
វត្ថុធាតុដើមក្នងការផលិតជីកំប៉ុស្តអាចរកបាននៅក្នុងតំបន់ដោយមិនចំណាយថវិកាឡើយ។
ភាពខ្លាំង/ គុណសម្បត្តិ/ ឱកាស​ ទស្សនៈរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗ
ជីកំប៉ុស្តផ្តល់នូវមីក្រូសរីរាង្គជួយឱ្យដីមានជីជាតិល្អ ដីធូរ ដីផុស ដីមិនហាប់ណែន ដែលធ្វើឱ្យដំណាំស្រូវងាយស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹម។
កាត់បន្ថយការចំណាយលើការទិញជីគីមីដែលអាចជួយឱ្យជីវភាពរបស់កសិករប្រសើរឡើង និងទទួលបានផលិតផលដែលមានសុវត្ថិភាព(ស្រូវ)។
កសិករមានគោខ្លួនឯង ចំបើង អង្កាម និងវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀតអាចរកបាននៅក្នុងតំបន់ដោយមិនចាំបាច់ចំណាយថវិកាក្នុងការទិញវត្ថុធាតុដើម។

6.8 ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យនៃបច្ចេកទេស និងវិធីសាស្ត្រដោះស្រាយ

ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យ ទស្សនៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ដី តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
ខ្វះកម្លាំងពលកម្មក្នងដំណើរការផលិតដូចជាការស្វែងរកសមាសធាតុសរីរាង្គពីទីកន្លែងផ្សេង កម្លាំងពលកម្មក្នុងការជួយចិញ្ច្រាំវត្ថុធាតុដើមដូចជាចំបើង ស្លឹករុក្ខជាតិ ។ល។ ធ្វើបន្តិចៗម្តង។ ធ្វើទៅតាមដំណាក់កាល និងលទ្ធភាពដែលមាន។
ត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់លើការថែទាំ ព្រោះបើមិនមានការត្រួតពិនិត្យឱ្យបានល្អនោះកំប៉ុស្តមិនកាច់ល្អនោទេ។ ត្រូវត្រួតពិនិត្យវាជាប្រចាំ ការថែមទឹកនៅពេលស្ងួត ត្រូវកាយត្រឡប់ផ្នែកណាដែលបានកាច់ផ្ទេរទៅអាងបន្ទាប់។
ត្រូវទឹកភ្លៀងឬដាក់ទឹកជ្រុលវាមិនកាច់ល្អនោះទេ។ គ្របតង់នៅខែវស្សា និងត្រួតពិនិត្យលើបរិមាណទឹកកុំឱ្យច្រើនហួសកម្រិត។
ភាពខ្សោយ/ គុណវិបត្តិ/ ហានិភ័យ ទស្សនៈរបស់អ្នកចងក្រងឬបុគ្គលសំខាន់ៗ តើបច្ចេកទេសទាំងនោះបានដោះស្រាយបញ្ហាដូចម្តេច?
ត្រូវចំណាយកម្លាំងពលកម្មច្រើន ព្រមទាំងពេលវេលាក្នុងខណៈពេលដែលសមាជិកគ្រួសារមានការថយចុះ។ ត្រូវឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងអំណត់។
ការផលិតជីកំប៉ុស្តទាមទារឱ្យមានការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវព្រោះប្រសិនមិនមានការបណ្តុះបណ្តាលលើការផលិតជីកំប៉ុស្ត កសិករដែលរៀនខ្លួនឯង ឬពីកសិករដ៏ទៃទៀត អាចនឹងមិនទទួលបានផលិតផលកំប៉ុស្តដែលមានគុណភាពល្អ។ ជំរុញឱ្យមានការបណ្តុះបណ្តាល ឬមានការអនវុត្តន៍ជាក់ស្តែង។
បរិមាននៃការផលិតជីកំប៉ុស្តមិនអាចគ្រប់គ្រាន់ទៅតាមទំហំផ្ទៃដីស្រែទាំងអស់ដែលមាននោះទេ។ ធ្វើការដាក់ជីកំប៉ុស្តវិលជុំទៅលើស្រែដែលមាន។

7. ឯកសារយោង និងវេបសាយ

7.1 វិធីសាស្ត្រ/ ប្រភពនៃព័ត៌មាន

  • តាមការចុះទីវាល​ ការស្រាវជ្រាវនៅទីវាល

ចំនួន៥ កន្លែង

  • ការសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកប្រើប្រាស់ដី

១ នាក់

  • ការសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកជំនាញ/ ឯកទេស

២ នាក់

  • ការចងក្រងពីរបាកការណ៍ និងឯកសារផ្សេងៗទៀតដែលមាន
តើពេលណាដែលទិន្នន័យបានចងក្រង (នៅទីវាល)?

08/05/2017

7.2 ឯកសារយោងដែលបានចេញផ្សាយ

ចំណងជើង អ្នកនិពន្ធ ឆ្នាំ ISBN:

CEDAC. (2015). Kit of simple Agriculture Technologies. Phnom Penh.

មានប្រភពមកពីណា? ថ្លៃដើមប៉ុន្មាន?

មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សា និងអភិវឌ្ឈន៍កសិកម្មកម្ពុជា (CEDAC). 10000 Riels

7.3 ការភ្ជាប់ទៅកាន់ព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធលើប្រព័ន្ធអនឡាញ

ចំណងជើង/ ពណ៌នា:

yutube. (2016). Compost fertilizer, Cambodia. Retrieved June 6, 2017, from

វេបសាយ:

https://video.search.yahoo.com/search/video;_ylt=A0LEVzNzS.BZYvMAdaJXNyoA;_ylu=X3oDMTEyNWNiaW4yBGNvbG8DYmYxBHBvcwMxBHZ0aWQDQjI5NDRfMQRzZWMDc2M-?p=Making+dry+compost+in+cambodia&fr=tightropetb#action=view&id=4&vid=62cb521e7ee9d4cda885eb335043bb32

ម៉ូឌុល